aslında son bölümlere yaklaştıkça final kafamda oluşanla aşağı yukarı aynı oldu... kalemin kuvveti sürükleyiciliği işte olmama ve sıkıntılı olmama rağmen kopmama engel olurcasına okuttu kendisini.. tabiki eğitimci olmanın verdiği etkide büyüktü satırlarda. baştan sona hem bir çocuk büyüdü dizelerde hem siyasi görüşü ve yanında getirdikleri götürdükleri şekillendi..
öyle süslü kelimelerle harika muhteşem gibi övgüler bu seriye bence yetersiz.

okurken düşündüren düşündükçe şekillenen ve finali ile bütünleşen bir hikayeyi okumak siz sayın hocamızdan güzeldi. Daha nice güzel yazılarda buluşmak ümidi ile
kaleminiz hiç susmasın efendim saygılarımla

Başından sonuna değin ilgiyle ve heyecanla takip ettiğim bir seriydi...o yüzden bitmesinden dolayı biraz buruğum şu an...biliyorum ki, bir hayatı sözcüklere sığdırmak kolay değil ve yine biliyorum ki, buraya yansıyanlar ne ucu ne de kulağı yaşananların...ve inanıyorum ki, bu serinin devamını, delikanlının hayatını nasıl şekillendirip yönlendirdiğini, muhakkak ki bir gün bir kitap olarak okuyacağız...en azından ben tüm kalbimle bunu diliyorum...Yazıma verdiğiniz değere,emeğe ve yazan kaleminize, yazdıran yüreğinize sağlık...çocukluktan, delikanlılığınıza uzanan yolda, bizleri de yanınıza yoldaş ettiğiniz için var olun Turgay bey...daha nice paylaşımlarda ve güzelliklerde buluşmak dileği ile...saygımla/sevgimle...

Turgay abi...

Bu delikanlı adam olmuş bence,okusa da,okumasa da..Ama peki ya o müdür?Artık onun için sanırım çok geç.Okumuş ama adam olamamışlardan,genel tabirle...Delikanlının hayaında aslında sanki muallakta kalan şeyler çok.Aşk meselesinde akılda hiçbir şey kalmayacak demiştin abi ama o konuya değinmedin bile...Erken mi bitti acaba bu seri?Ama sanırım sonu daha güzel gelemezdi.Yürüdü ve belki de hâlâ yürüyor o yolda...

Evet,bu serinin her bölümünü okudum.İtiraf etmek gerekirse aslında,bağlayan yazıları(hatta bağlayan hiçbir şeyi) çok terccih etmesem de,zevkle ve delikanlıya büyük bir bağ ile okudum serinin tamamını.O yormayan,akıcı kaleminle...Aslında itiraf etmek gerekirse,yani seni tanıdığımdan beri bu sitede bu seriyi okuduğum için sanırım, senden daha farklı yazılar nasıl olur,merak ediyorum...Bu da senin bir okuyucun olarak,benim adıma yeni bir heyecan abi...

Diğer yazılarında buluşmak ümidiyle..O delikanlı inş hep doğru yolda yürümüştür....

Selamlar abi...

Son bölüm diye gördüğüm hikayeyi de sonu nereye varacak diye merak
ve pür dikkat okurken birde baktımki (Ama hep yürüdü…

Ta ki, yorulana kadar…

Ta ki, yolun sonu görülene kadar... )bunları okuduğumda aaaaaaaa,bitti dedim
şok oldum Ama neden niye böyle bittiki diye kendi kendime hayıflanırken
yukarıda kopyelediğim cümlelere bir kez daha göz atınca
çok şeyler ifade ettiğini vede bu yürüyüşte çok şeyler gizlediğini anladım
sonu belirleyen final yürüyüşün uzunluğu belkide yeni hayatların başlangıcı
yeni bir maratondu mutlak bu gencin hayatının devamı vardır sanmıyorum ki
bu böyle yollar uzak gelemedim muradıma eremedim misali bitsin
sanırım gerisini kendinize saklıyorsunuz:)

finali böyle beklemiyordum

bu sanırım benim gibi diğer okurlarında görüşü

kahramanı daha çok şey bekliyordu

ama sanırım yazar böyle uygun gördü

nice öykülere diyeyim

paylaşıma teşekkürler

saygı ve hürmetler hocam

Doğrunun sesi nerede olsa duyulur, insan su gibidir ve akar yolunu bulur değil mi? Çünkü su aydınlıktır, döküldüğü her yere bir boyut ve derinlik katar. Doğru insan su gibidir ve gittiği her yere hayat götürür. Kahramanımızın çektiği bunca çilenin sonunda, hikaye devam etseydi her şey düzelecekti diye düşündüm. Öyle tamamladım hikayenin sonunu. Hatta dedim ki bu yine o müdürün kötü bir şakasıydı. Bakalım bu olaya ne tepki verecek diye bir denemeye tabi tutmuştu kahramanımızı. Hikaye bitti ama her bitişin peşinden gelen yeni bir başlangıç olacağını biliyorum. Yeni hikayeyi bekliyorum sabırsızlıkla. Öte yandan oldukça sürükleyici ve anlatımı düşündüren, okuyanı kendi içinde sorgulamalara iten, maziyi hatırlatan ve içinde hayata dair çok güzel tespitler olan çok güzel bir hikaye serisiydi doğrusu. Kaleminizin gücünü yürekten tebrik ediyorum Turgay bey. Dilerim kitap olarak okuma şansına da sahip olacağımız nice paylaşımlara diyorum.

Saygılarımla.

Bir insanın özü şiddete karşıysa her zorlukta bile yine de sabır gösterir. Kısasa kısas diyerek çok canlar yanma dı mı?... Bu öykü insanlığın sevginin değerin kıymetini bilmiş bu uğurda yolunu çizenlerin öyküsü her karesinde ders alınması unuttuğumuz es geçtiğimiz vurdumduymazlığımıza örnek olacak nitelikte...

saygılarımla ...


nice öğüt verici yazılarınızı okumak kısmet olur inşallah..

Yeni fark ettim son bölüm olduğunu ve çok üzüldüm. Çok güzel bir öykü serisiydi. Tabi yazar olarak sen daha iyi bilirsin.

Bu öyküde hayata dair çok şey öğrendim ben kendi adıma. Olayların detaylarının bile atlanmaması öykünün gerçekliği üzerinde fikir verdi. Öyküdeki her yeni olay bir gerçeğe dayanıyordu sanki.

Olayların akışından çok psikolojik analizler üzerinde durulmuştu ilk bölümden beri. Bunu yadırgamadım hiç. Çünkü yazar olarak tüm öykülerde psikolojik analizlere ne kadar fazla önem verdiğini biliyorum.

Öyküde bir başka dikkatimi çeken ise hiç isim kullanmayışındı. Bunu bir deneme olarak yaptığını biliyorum. Kahramanı bol ama ismi olmayan insanlar... çok rahat söyleyebilirim ki, başardın.

Öyküdeki sürpriz sona erişi kestiremedim. Ancak tahminim, kahramanımızın sonraki hayatının hayalini okurlara bırakmak istemendi.

Tebrik ediyorum.. Yürekten. Harika bir öyküydü.

Sevgiler ve selamlar...

Bazı insanların yaptıklarıyla yüzleşmeye yüzü yoktur. Kaçmak onlar için tek çaredir tıpkı müdür beyin yaptığı gibi. Bu yazıdaki kahramanımızı davranışlarıyla çok takdir ettim. Hele o son çiçek alıp gitmesi, gözlerimi doldurdu. Ve çok asilceydi.

Bu hikaye böyle bitmemeliydi. Devamında hayatını nasıl devam ettirdi açıkcası çok merak ettim. Tabi ki sizin kararınız. Saygı duyuyorum...

Gerisini okuyucuların hayal gücüne bırakmışsınız. Benim hayal gücümde ailesinin yanına dönüp ertesi sene tekrar sınava girip kazanıp okulunu bitirmesini umut ediyor. Bu kişilikte birinin yapması gerekende budur diye düşünüyorum...

Çok güzel bir yazı dizisiydi. Her bölümü öğretici, hayattan dersler çıkaracak nitelikteydi. Umarım bundan sonra başka yazılarınızıda okuyabiliriz...

Yüreğinize, emeğinize sağlık hocam. Sonsuz saygılarımla...

seher_yeli tarafından 10/17/2012 5:19:33 PM zamanında düzenlenmiştir.

Hani ne derler kal geldi şok oldum yani üzüldümde hayat ne garip dedim yine haketmiyordu , acaba neler yaşadı sonrasında işte orası meçhul kaldı yarım ,buruk ,yorgun:(((

neden??

Çok teşekkürler yüreğinize değerli düşündüren bir yaşam hikayesi okuttunuz bana ,yüreğiniz sağolsun saygımla selamlıyorum...