DİKKAT AŞK VAR!

• 4 Ağustos 2012 Cumartesi 00:54:55

Hiç etrafınıza baktınız mı?Gördükleriniz neydi?Gördünüz mü yoksa baktınız mı?İkisi arasında dağlar kadar fark vardır bakmak ve görmek arasında.İnsanlar bir çok konuya farklı şekilde yaklaşmayı tercih ediyor istem dışı olarak,bazımız bakıyor bazımız görebiliyor işte bütün sorun bundan sonra başlıyor.Herkesin hayır diyemeyeceği en hassas konusu aşk’tır.Aşık insan ikiye ayrılır; aşık olduğunu zannedenler,aşık olmuş gibi görünmeye çalışanlar.Aşık olduğunu zannedenler,kendilerini kendilerinden ödün vererek gösterir.Onlara göre sevgiliyi aramayarak,en zor zamanında yanında olmayarak,uzun süre yalvartana kadar konuşmayarak gururlu bir dik duruş sergilemiş olursunuz.Bunun asıl adı naz dır fazla naz da aşık usandırır.Aşık biri değilsen karşındakinin her bir hareketinden,sözünden rahatsızlık duyarsın daha doğrusu egonuz rahatsız olur.Kendi tuttuğu takımı bırakarak sevgilinin tuttuğu takımı tutmak,sevgilisi tarafından alınan masraflı hediyeyi bile kabul etmek,sokakta yanından dişi kedi bile geçse sevgilisinden kıl kapan biri kendinden ne kadar ödün vermiş olur?Yada olmadık yerde sevgiliye el kaldırmak,evine bıraktıktan sonra 2.3. kızla buluşmak,yolda yürürken yanından erkek kedi bile geçse kıskançlıktan çıldırmak.Böyle bir sevgili kendinden ne kadar ödün vermiş olur?Hayatın içinde bir şekilde karşılıklı olarak herkes kendinden az çok ödün verir.Fakat herkes birer gurur abidesi olarak gezinir.Hiç birimizin hiç birimizden farklı üstünlüğü yoktur elde edemeyeceğimiz.Sadece ayrı yaşam tarzlarımız ayrı düşüncelerimiz ayrı karakterlerimiz ayrı duygularımız ayrı beğenilerimiz ayrı bakışlarımız vardır.Ve bunların içinden herkes birinden ödün verir.Ama gel gör ki,sevgisinden ölecek kadar eriyen kadın-adam birbirini aramaz.Sorsan cevabı;’Arayarak kendimden ödün vermem ilk o arasın.’ mantığıyla hareket eder her şahıs.Oysa suçlu hep karşımızdakidir kendi yaptıklarımızı eleştiri süzgeçinden geçirmeyi bırak kendimizi eleştirmek bile aklımıza gelmez.Bir ilişkide gurur başı çekiyorsa o ilişkide fedakarlık çoktan yol almıştır.Fedakarlık sevginin temel taşıdır bu taş düşerse bencillik taşı devreye girer bu taş iki tarafında kafasına düştüğünde her şey için çok geçtir.Kafası kırılan iki aşık saçmalar artık birbirlerini tanıyamıyorlardır çünkü bencillik kafalarına düşmüştür.Bir ilişki daha biten aşkların yanına yerini alır.Sevmek,düşünmek,aramak,sormak,destek olmak,sadakatli olmak,saygılı yaklaşmak,umursamak kendinden ödün vermek değildir.Gerektiği yerde hatalarımızı görebilmek,kendimizi eleştirmek suçlu olduğumuzu kabullenerek özür dilemek kendinden ödün vermek değildir.Bu şekilde düşünerek birbirine yaklaşan iki insan oldukça ortada suçlanacak ne biri nede sorun kalacaktır yeter ki herkes hatasını bilebilsin hata yapabileceğini kabullensin.Hatasız hiç bir canlı yoktur yeryüzünde bunu da hepimiz biliyorsak daha ne bekliyoruz.Arayalım sevdiklerimizi,hatalı olabileceğimizi düşünerek eleştirelim kendimizi bunu sadece sevgililerimiz,karılarımız,kocalarımız için değil bütün sevdiklerimiz için yapalım.Gurur yapmayalım,kibir yapmayalım.Sevgi ve vicdan varsa kalbinde karşındakine fazla direnemezsin gurur konusunda.Hiç birimiz iyiliği,güzelliği düşünerek birbirimizin karşısında küçülmeyiz.Kibir ve gurur abideleri ne kadar kendilerini büyütselerde sevimsiz ruhlarından başka büyüyen bir şeyleri yoktur.En yararlı büyüyen güzellik sevgidir herkesin kalbinde büyüyen sevgileri solmasın,ölmesin bütün sevgisizlere inat.Her bir sevgi kötülüğün kalkanıdır ne kadar çok kalkanımız varsa kötülüğe o kadar fazla galip geliriz.Hepinize gönlünüzdeki sevgilerin çoğaldığı nice güzel günleri görmeniz dileğiyle...