İkinci tekil şahısa mektuplar/ 1

• 14 Temmuz 2012 Cumartesi 13:48:12

Merhaba;



Merhaba, o sonsuz gözlerine her bakışımda sonu gelmeyen an´lar biriktirdiğim insan. Sana yazılmamış her cümlenin düşmanından, etinden kemiğinden sıyrılmış bir vücüdun dilsiz, dudaksız sesiyle... merhaba.

Hiç yalnız kalamıyorum bu aralar, hiç... Peşimdesin, düşüncemdesin. Sessizliğimin sesisin. Özlemediğimi düşündüren şey bu olsa gerek. Oysa durum herşeyden çok farklı. Sen, eğer bu hayat dedikleri gibi bir sınav ise en iyi hazırlanmış sorusun. Senin seçeneklerini bilmez iken kendi seçeneklerimi silmekteyim. Sana ise seçenek yazmaktayım. Bu gerilimi yaşayan insandan duyacağın bir bağırışla, merhaba.



Yoz bir kentin son yolcusu, hiç dönülmek istenmeyen yerleri özletene; gönlünün fırınında hep sıcak ekmek gibi şefkat besleyenden merhaba.



Her iyi akşamlar da kalbinin durmasına yüz tuttuğu, umut dedikleri afyonu vücudundan atmış bu adamın el değmez ekmeğine. sıcağından mı acaba! İçi içine sığmazken; içinden çıkan her sözcük, gözü görmezken başka bir doğa; her bakış, sağır olmuşken kulakları; her ezgi artık bu adama hep merhaba.



Sana yazılmamış her cümlenin düşmanından, etinden kemiğinden sıyrılmış bir vücüdun dilsiz, dudaksız sesiyle... merhaba.