BİR DEMET MİMOZA

• 14 Kasım 2006 Salı 00:00:00

Nermin’in o gün canı sıkılıyordu.TV’ de de hiç bir şey yoktu.Hava yağışlı olduğundan dışarıda çıkmak istemiyordu.Oturduğu yerden gözü kitaplıktaki eski bir kitaba ilişti.Yerinden kalkarak kitabı eline aldı,daha önce okumuş olduğu bir kitaptı.Sayfaları karıştırırken kurumuş mimozaları gördü.Gülümsedi.Biraz buruk bir gülümseme. 20 yıl önceye gidivermişti,bir anda.Mehmet onu sevmişti.İyi bir insandı.Beni kırmamaya çalışan iyi bir insan diye düşündü.Tanışalı 2 ay olmuştu,yıldırım aşkı dedikleri buydu heralde.Birbirlerini görmeden duramıyorlardı.Görüşmedikleri zamanda telefon ile görüşüyorlardı.Dışarıda kar yağıyordu.Ve o gün Mehmet’i görecekti.Kıyafetine dikkat etmezdi,gençti güzel olduğunu düşünüyordu.Bir kot,bir kazak geçirdi üstüne saçlarını da topladı.Evden hızla çıktı.Evet gelmişti işte orada diye düşündü.Her zaman önce gelirdi.Hiç bekletmemişti Nermin’i.Elinde bir şey saklıyordu. Bir demet mimoza.Sevinçle haykırdı.Çok seviyordu mimozaları,teşekkür etti Nermin.Ama Mehmet’in canını sıkan bir şey vardı.
- Bak Nermin sana anlatmam gereken bir şey var dedi. Nermin dinliyorum.dedi.

-Ben senden önce bir bayanla birlikteydim.Ama bitti şimdi.İnan seni tanıyınca herşey bitti,bunu sana söylememin nedeni başkasından değilde benden duy istedim. Demişti.

Ve benimle evlenirmisin?

Ne diyeceğini bilemedi Nermin.Bir itiraf ve evlenme teklifi.Düşüneceğini söyleyerek oradan uzaklaştı.Ne düşüneceğini bilemedi.Onun bir başka kadın ile olduğunu kabul edemiyordu.Ya devam ediyorsa,görüşüyorsa, bakalım daha sonra görüşmeyeceği ne malum…

Bu düşünceler beynini kemiriyordu.Şüphe mutluluktan ağır basıyordu.Eve geldiğinde annesine durumu açtı.Annesi de aynı düşüncede idi.O da güvenmemişti.Mehmet ‘e.Hata mı yapmıştı Mehmet söylemekle,hayır dürüstçe davrandığını düşündü.İçi rahatlamıştı.Evet niyeti ciddi olmasa bana bunları anlatmazdı dedi.Evet artık mutluydu.Kararını vermişti,teklifi kabul edecekti.Bir gün sonra görüşeceklerdi.Canı sıkıldı,yarın olsaydı ya ama Mehmet o gün önemli bir iş görüşmesi olduğunu söylemişti.Neyse bir gün beklerim diye düşündü.Telefonda cevabını söylemek istemiyordu.
Ertesi gün annesi,teyzesinin hasta olduğunu oraya gitmemiz gerektiğini söylediğinde tabii gidelim dedi.Bu arada kararını annesine açmış fazla bir tepki almamıştı,sadece iyi düşün demişti.Hazırlandılar kar yine devam ediyordu.Teyzesinin oturduğu yer çok güzel bir yerdi.Ağaçları ve çok güzel doğa manzarası olan bir yer.Karlı olmasına rağmen yinede gezenler vardı.Uzaktan 2 genç geliyordu,hararetli bir şeyler konuşuyorlardı.İyice yaklaşınca Mehmet olduğunu gördü.Yanında da güzel bir bayan vardı.Dondu kaldı,bir şey söyleyemedi.Mehmet ona doğra bir adım attı. Nermin kaçarcasını haydi anne çabuk hızlanalım,diyebildi.Mehmet bakakalmıştı,oda donmuştu sanki.Teyzesine gittiklerinde onlara bir şey belli etmedi.Annesine de, evdekilere de. Ama buluşmaya gitmeye karar verdi.Gidip ona söyleyecekti.Bunun ne demek olduğunu açıklamasını isteyecekti.Öyle de yaptı.İşte o an onu ne kadar sevdiğini ve o derece de nefret ettiğini hissetti.
Gurur evet gururluydu.Mehmet’in yalvarmalarını duymuyordu.Affet beni evet sana söyleyene kadar ilişkim devam ediyordu o gün bunu bitirmek için görüştüm ne olur affet Seni seviyorum Nermin deyişi.Sende beni seviyorsun bu böyle bitmez diye kolumu tutuşu.
Bırak kolumu seni seviyorsam bu benim sorunum, seni ilgilendirmez.
Ama ben ben seni seviyorum Nermin
- O da senin sorunun Mehmet Hoşçakal.Git onunla evlen bu sözler nasılda çıkmıştı ağzından.
Sonra aradan 2 yıl geçti.Aynı şehirde oturduklarından tesadüf aksi bir tesadüf karşılaştılar yine.Mehmet’in yanında eşi ve kucaklarında bir bebek.
Aynı öfkeyi hissetti.Bu hissettiği aşk değildi aldatılmanın vermiş olduğu öfkeydi.Ama kalbi niye böyle şiddetli çarpıyor gözlerinden niye yaş akıyordu.Anlamsız diye düşündü.Gözlerini sildi.
Nermin dedi. Mehmet. O tarafa döndügünde eşi Nermin Hanım lütfen bizi bağışlayın oysa benmutluluğu size borçlu olduğumu biliyorum.Kucağındaki ufaklığı göstererek bu da Nermin.Kücük Nermin.
O gün Mehmet bana durumu izah etmek için gelmişti.Son görüşmemiz olacaktı.Ama siz yanlış anladınız.Sizi sonra günlerce aradı.Ulaşamadı.Evinize geldik,durumu izah etmek için ama Anneniz nişanlandığınızı o anda da evlilik hazırlıkları içinde olduğunuzu söyledi.Mehmet te engel olmamak için bir daha vazgeçti.Sonra da biz evlendik.Ama o sizi hiç unutmadı.İnanın doğru bir bayan olarak bunu size ben söylüyorum dedi.
Mehmet ise hep seni sevdim Nermin diyebildi.

Önemli değil,mutluluklar dilerim size, zor diyebilmiştim.
Artık gözlerinden akan yaşlara engel olmuyordu. Sonra oda evlenip mutlu olmuştu.Ama o mimozanın hikayesi bu diye düşündü.Yüzünde belli belirsiz ama kendinden emin bir gülümseme vardı.