amin

su hayattır

hele yaz günü

o testilerde

ki Ahmetli/Karkın köyünde

az su içmedik

tebriklerimle

Kuraklığın kapıda olduğu şu günlerde yağan yağmur bir nebze içimizi rahatlatsa da dağların doruklarına baktığım zaman erimiş karları görünce içim cız etti. yazın bizim susuzluğumuzu giderecek karlar şimdiden yok... bugünkü düşüncelerime örnek olan yazını kutluyorum canı gönülden arkadaşım...Allah susuz bırakmasın ne gönlümüzü ne bedenimizi ne binlerce canlımızı...

vaktiyle bizde öyle sulardan çok içtik renkdaşım
o günleri yeniden yaşattın usta anlatımınla
ve bizim tülbentimizde olmazdı üflerdik suyun yüzünü
etraftan bir şeyler gelmeden içerdik içebildiğimiz kadar...
anılar canalandı bu güzel yazınla renkdaşım gönülden
kutluyorum kalemini
her dem saygımla

Emine hocam,on beş yaşıma kadar Aydın Söke Yenidoğan köyü pamuk tarlasında geçti yıllarım.
Çok kez suya hasret tik.Varille gelen sular ısınırda ısınırdı.Küçük testilerimiz vardı yanımızda götürdğümüz onlarda çabuk biterdi varile veya inanın 1962 li yıllarda Büyük mendersten tülbentle süzüp akar su arıtılmıştır diye mecburen içtiğimiz oldu. azda olsa. susuzluğumuzu on gidermke için.Suzuzluğu o yıllar çok yaşadım.Köye geipte tulumbadan soğuk su içmek pazarda kar helvası kar hoşafı yemek bir umut ve beklenti ydi.DEĞERLİ VE ANLAMI BULDUM PAYLAŞIMINIZI KUTLARIM SAYGILARIMLA.

geçen gün okudum bi yerde, filipinlerde elektrik çok pahalıymış ve sürekli kesintiler oluyormuş. e karalıkta bir coğrafya olduğundan bu yokluk ve ihtiyaçla bir öğrenci -bence asrın buluşlarından- bir icat gerçekleştirmiş. bunun için pet şişe ve çamaşır suyu yeterli ve işte sana ampül, bedava elektrik.. tavanı delip aşağı sarkıtıyorlar ve gerçekten her yeri aydınlatıyor, belki görmüşsünüzdür. doğru, ekmekle suyla alakası yok ama insan ihtiyaç duyduğunda, yokluk anında yapabildiklerine kendi bile şaşırıyordur sanırım..

uzatmadan da meramını anlatan, düşündürücü yazılar okuduk bugün anasayfada.. teşekkürler Emine Hanım..kutladım çok.

Olunca insan kıymetini bilmiyor,tebrik ederim saygılarımla.

Son dakikada yapılan eylemler ülkemize hiç bir çare getirmeyecektir.

Eğer kendimize bir çare bulmak istiyorsak, suyumuzu dikkatle kullanmamız gerek. Yarın suyu zor göreceğimiz kesindir. Lütfen bir bardağı on bardak su ile yıkamayalım. Suyumuzun kıymetini bilelim.


Teşekkürlerimle Emine Hanım.

Çok anlamlı,çok gerçekçi güzel anlatımlı
güne gelen yazınızı kutluyorum.
Sevgi ve selamlarımla.

Kuraklık mı? her yönüyle aşina olduğum bir olgudur. Gönül kuraklığı mı desem, dudak çatlaması mı desem?
neyse konuya geleyim; hakikaten yaşadığım anlardı geçmişte kalan, pamuk ırgatlığı da yaptım, pirinç tarlasında da çalıştım ve temmuz sıcaklığı altında Elle nohut da biçtik, mercimek de....

Anlatış tarzınıza hayran oldum, bataklarda su içmeye gelen karasal hayvanların başlarına her ne gelmişse su içinde ölümleri hep beni üzmüştür. Bir kereseinde bir kırlangıcın batak suyu içinde, ölü yüzüşüne ağlamıştım. ardında iri bir yılanın gelip onu bir lokma yapıp kursağına indirdiğine tanık olmuştum.


Güneydoğunun ücra bir yerleşim birimde, Temmuz ve ağostos aylarının beyin kanamasına neden olacak sıcaklıklar olurdu. ısının gölgede termometremizle 55 dereceyi gösterirken haber bültenin hava durumun kayıtları 45 derce olduğunu söylerlerdi. Doğruyu neden söylemedikleri de o kadar önemli değil.

Ve şimdi her köylü kentli oldu veya teknoloji harikaların yarattığı cazibelerle köylü tarlasında klimalı araçlarla ekinini ekiyor, kaldırıyor ve bizim aylarca hasat toplama şimdi bir iki saate kaldırılıyor.

Yıllardır Küresel ısınma "geliyorum" demesine rağmen insanlar çıkarları için suyu heba ettiler. Dua edelim ki gökten taş yağmasın!


Teşekkürler hocam, selametle kalın efendim

Çok güzel bir yazı arkadaşım..Hem de güncel bir konu, Bu yıl kurak bir yıl olacak aslında herkesin sıklıkla uyarılması gerekir.özellikle yer altı sularının motorla çıkarılması o suların zebil edilmesi yıllardır içimi acıtır..
Bu su motorları nedeni ile tarlalardaki kuyularda suların yok olmasının üzerinden otuz yıl geçti...bakalım ne zaman motorları da su çekemez hale gelecek.. O zaman anlayacaklar acı... gerçekten de çok acı....acilen önlem alınması gerekir..
Senin durumuna da çok üzüldüm.ama mecbur olunca insan içiyor demek ki;kurtuluş savaşındaki anılardan okumuştum. Atların nalları ile çamurla içinde açılan çukurlara dolan, yağmur suyu birikintileri suyu içtiklerini...
Allah,..kurdu kuşu,dağı ormanı insanı susuz bırakmasın...Amin..


Selam ve sevgiler...

Çok enteresan bir hikaye olmuş.
Güneyi,
güneyin sıcağını bilirim.
Pamuk işçiliğini yakından tanımam ama,
o kavurucu sıcakta zor olduğunu tahmin ediyorum.
Böyle bir ortamda,
işçileri tarlada çalışmayı organize edenler,
önce insan faktörünü düşünüp, her türlü ihtiyaçları için tedbir almalıydı.
uzun yıllarını yöneticilik yaparak geçiren biri olarak,
sanıyorum olaya, duygusallıktan önce, ilmi açıdan yaklaşmak geldi içimden.

Her birimizin, buna benzer hikayeleri vardır şüphesiz.
Toparlayıp yazamıyoruz bir türlü.
Yazarımız,
gerçekten çok hoş bir üslupla anlatmış anısını.
Çok güzel, sürükleyici ve ilgi çekiciydi.

'''Burada güneş, mavi gök birbiriyle kucaklaşır.Yere değen güneş dalları sanki toprağı değilde beni,bedenimi yakıyordu.Bazen nazlıca, bazen de suları yok denecek kadar azalan bir derenin aktığı yol, o mavi görünüşlü dere boyuna gelinceye kadar dudaklarım çatladı.Sadece su diye bağıran dilim damağım....'''

Mübalağa edilen bir yazı olmuş.Biraz daha betimleme,biraz daha betimleme...Ne diyebilirim.

Tebrikler...Saygılar.

Su, ekmek, hava...

Hayati anlamda üç vazgeçilmezimiz...

Yaşımız itibariyle, inanıyorum ki okur olarak her birimize bir şey anımsatmıştır yazınız güzel dost...

Yetmişli yıllar...

Kaçınılmaz su ve elektrik kesintileriyle yazın, kurakmı kurak Ankara' nın Elmadağ' ının eteklerinde bunalıyorduk adeta...
Bir yandan susuzluk, bir yandan elektriksizlik ve yoğun çöp kokusu...Plastik bir iki küçük boy bidonla, içi sırlı toprak çömleğe doldurduğumuz suyu damla damla kullanarak iki üç gün, bazen bir hafta idare etmeye çalışırdık.

Suyun bir damlası kendimize ise, iki damlası minik bahçemizdeki meyve ağaçlarıyla sümbül ve zambaklara idi. Bağın bahçenin, yeşilin kıymetinin bilindiği yıllardı o yıllar. Üstelik kendi çeşmemizden de değil, başkasından taşıyorduk omuzlarımızda suvacıyla kova kova suyu. Zira, zar zor yaptırdığımız gecekondumuza henüz su alamadığımız için, az yamacımızda olan karşı komşudan alıyorduk suyu. Tabii, faturayı da paylaşıyorduk ödeme zamanı...

Şimdi neyin kıymeti biliniyor, neyin önlemi anlaşılıyor ki...

Hayati önemi kadar savrukça sarf edilişine de vurgu yaparak güzel mesajlar verdiniz, kendinizce bir anınızı paylaşırken...
Duyarlı kaleminize, sorumlu özünüze saygımı yinelerken; konunun önemini algılayarak güne düşüren değerli site Yönetimi, Seçki Kurulu' na da teşekkür etmek istiyorum aynı zamanda.

Her dem dostlukla güzel can...

RefikaDoğan/GülceEdebîAkı tarafından 3/4/2014 4:41:20 AM zamanında düzenlenmiştir.

yazını okuyunca inan kana kana su içtim...yaz kış dolaptan içerim....çok hoştu usta saygılarımla

Askerligimin acemi birligi Ankara mamak'taydi .
Temmuz ayinda teslim olduk . O agustos sicaklarini hatirlatti bu yazin sevgili Emine arkadasim .
Mataralarda getirdigimiz su bir saat icinde hamam suyu gibi olurdu . Bir camin dibinde dudaklarimizi islatirdik . Bazen epey uzakta bir cesmeye gittigimiz olurdu, dinlenme molasinda . Cesmede uzunn kuyruk . Sira gelecek gibi degil , su icemeden düdük sesini duyunca kosardik hemen talime . O dudaklarimiz catlardi . Birlikte de buzdolabindan bir mesrubat da icemezdik . Kasadan ... Yuh yani :-))) Ay neler aklima geldi . Tebrikler Arkadasim ... Sevgimle....


Sevgimle.

tehlike çanları ülkemiz için çalıyor kankam!

ama sularımızı sattılar, derelerimizi işgal ettiler

bu halk hala kendine gelemezse, hikayede içilen suyun zerresini 30 yıl sonra bulamayabiliriz!

hikayen düşündürücü

yürekten kutlarım seni kankam

selamlarımın çokluğu ile... uzaklardan...

Yaşamını idame ettiren bütün canlıların olmazsa olmazıdır su. Geçmiş yıllarda onun sıkıntısını çok iyi bildiğimizden israf etmeden kıymetini bilmeliyiz . Peygamber efendimiz denizde olsanız dahi suyu israf etmeyiniz buyurmuşlardır. Faydalı bir yazı günün yazısı olması dolayısıyla kutlarım saygılarımla.


Melda tarafından 3/4/2014 7:59:30 PM zamanında düzenlenmiştir.

Sevgili Emine Hanım, kutlarım bir kez daha.

İçimden geçen gönlümün seçkisini yerinde görmek çok mutlu etti.

Güzel kaleminiz daim olsun.

Sevgilerimle...

Yaşamın içinden harika bir yazıydı canım.Çoğumuz oruç ağzımızla haziran ayında pamuk çapasını yapmış susuzluğu bu şekilde yaşamışızdır.Daha bu gün eltimle o günlerden konuştuk o zamanlar hava mı çok sıcak değildi biz mi hissetmiyorduk nasıl dayanıyorduk oysa şimdi bir kaç saat susuzluğa dayanamıyoruz. diye.Ama maneviyatımız daha güçlüydü sanırım o günlerde.Bizim tarlaya gittiğimizde o sucu çocuk olurdum desem inanır mıydın bilmem ama çok güzel günlerdi sayende tekrar yaşadım o güzel günleri.

Teşekkürler tekrar o günleri anımsattığın için güzel arkadaşım.

Bu sene kış olmadı eğer baharda da yağmur yağmazsa susuzluk çekmemiz kapıdadır.. nehirler ve ırmaklar km lerce çekilmiş barajlarda öyle.. sanırım ileri ki yıllarda ülkeler arasında bugün ki enerji savaşları gibi su savaşalrı da çıkacak .. suyun kıymetini hemde çok bilmeliyiz .. tebrik ederim arkadaşım bence güncel bir konuya dikkat çekti bu duyarlı yazınız ..sevgilerimle başarılar dilerim..

Hayatın gerçekten şükür kısmına oturtulacak bir hikaye.
Yüreğinize sağlık..

Gerçekten güzel yazıydı. Suyu düşenmeden harcayanlara gelsin..

sevgilerimle.

Sizden, bizden, gerçek hayattan, gerçeklerden bir demet...
Duyarlı bakış açınız ve kıymetli kaleminiz ile ne kadar hassas bir konuyu irdelemişsiniz tam da zamanında.

Can-ı yürekten kutlarım sevgili Emine Hanım.

En içten sevgi ve selamımla.

Var olun...

EVET CANIM
RABBİM KİMSEYİ AÇLIKLA SUSUZLUKLA TERBİYE ETMESİN
DİYE HEP DUA EDERİM
EN ZOR İMTİHAN DIR
ÇOK GÜZELDİ ANLATIMIN
SEVGİM SAYGIMLASIN CAN

Değerli arkadaşlarım, bu yazıyı yazma gereği gördüm çünkü son günlerdeki az az yağan yağmur kuraklığa çare olmayacak gibi. Tabii ki gönlüm kuraklıktan yana değil ama tutumlu olmaktan yana.

Elinde hortum yolları sulayan kadınları gördükçe sinirlerim tepeme çıkıyor. Yarın içecek su bulamayacağız belki, sokakları yıkamak da neyin nesi. Hele bu kış gününde. Yaz olsa yandınız diyeceğim de..

Elimizdekini bitmeyecekmiş gibi israf etmeyelim ne olur.

Hayatı bire bir yaşamak buna derler. Afaki değil, yaşamın ta kendisi...
Tebrikler.

Kısa ama çok tatlı bir yazıydı.

O suya giden çocuk mutlaka bir yerlerde oyuna dalmıştır..Çocukluk işte.

Ben çok gördüm pamuk çapası olayını. Nasıl bir şey olduğunu az çok biliyorum. Özellikle Ramazan aylarında biz susuzluktan dilimiz damağımıza yapışmışken o tarlalarda oruçlu oruçlu pamuk çapalayanlara hem imrenmişimdir hem de dua etmişimdir her zaman.

Dediğin gibi..Rabbim hiç kimseyi açlık ve sususzlukla imtihan etmesin.

Selam ve sevgilerimle.