Web Zaman Damgası

KERBELA ŞEHİTLERİNİN DESTANI

Xll

Hüseyin’in başı kesilerek şehit edilmesinden sonra,
Kerbelâ toprağı sarsıldı önce.
Bir çığlık koptu sonra, yerin altından göklere doğru.
Gökyüzü bu feryatla serseme döndü.
Dönmeyi durdurdu bir an için felek.
Tam o an bir rüzgar çıktı, her yeri birbirine katan.
Müthiş bir uğultuyla esiyordu rüzgar.
Her şey ama her şey birbirine girmişti.
Derken bir toz bulutu ortaya çıktı ansızın.
Göz gözü görmez olmuştu tozdan topraktan.
Her şeyi kasıp kavuran bir kasırga çıkmıştı sanki.
Güneş de dünyayı aydınlatmıyordu artık.
Gündüz olduğu halde kapkaranlık olmuştu dünya.
Hatta bir aralık yıldızlar bile göründü gökyüzünde.
Ardından korkunç bir kızıllık çöktü her yana.
Sanki kanlı yağmur yağıyordu gökten yere.
Her yandan şimşekler çakıyor,
Her yandan gök gürlemesi sesi geliyordu.
Yoğun bir sis yükseliyordu Fırat’tan her yana.
Sanki Fırat kaynıyordu da suyunun buğusuydu bu.
Bu yoğun sisin arasından bir hortum yükseldi göklere.
Sonra da geriledi geriledi yatağına kadar.
Oradan da su görünmez oldu birden.
Birkaç dakikalığına da olsa Fırat,
Yerin dibine doğru aktı gitti utancından.
Sanki kararan sularını kimseye göstermedi böylece.
Bu olaydan sonra Fırat hiç durgun akmadı bir daha.
Bir sel oldu, yıktı geçti her yeri.
Sonra da içine çekildi;
Küsmüştü insanlara.
Derinden derine aktı, bundan sonra artık.
Hiç kimseyi yararlandırmadı da suyundan.
Zorla yararlanmak istendiği zaman da,
Bir kurban aldı her defasında.
Derler ki, zaman gelecek kuruyacak Fırat.
Hem de Dicle ile birlikte.
İşte o zaman, bu ırmakların yataklarında,
Altın ve gümüş çıkacak ortaya.
Bunlar için birbirleriyle savaşacak insanlar.
Çok büyük savaşlar çıkacak sonunda.
Hem de hiç bitmeyen savaşlar.
Bir yerde bitse bile, bir başka yerde sürecek savaşlar.
Hiç rahat yüzü görmeyecek Irak halkı.
Hiç huzur olmayacak Mezopotamya’da.
Ve hiç savaş bitmeyecek Orta Doğu’da.
İnsanlar arasında her zaman fitne olacak.
Ve insanlar hep acı çekecek.