Web Zaman Damgası

Rüzgar Gülü

Hayat gibi olsa da yolları
Virajlı, dik, yar,
Hayatı bilmem ama
Bu yolun sonunda
Rüzgar gülü var.

Burada, yarin nefesi vurur yanağına
Bir de ılık ılık esen meltem.
İnerken ayın ışığı masana
İki sevgili gibi adeta
İzmir’ i alıp koynuna
Uzanmış boylu boyunca
Ege denizini görürsün ufukta.

Yaklaşır yıldızlar
Hiç olmadığı kadar sana
Uzatsan ellerini
Dolacaklar sanırsın avuçlarına.
Ve geçmesin diyerek
Bir kum tanesi daha
Yapışırsın kum saatinin gırtlağına.

Hadi Erdoğan getir rakıyı
Cahit Sıtkı’ nın dediği gibi
Vakit tamam.

Gel otur hatta karşıma
Bırak çocuklar baksın masalara
O gözlerinden akan
Hasreti anlat mesela bana
Neden dalıp dalıp gittiğini ufuklara.

Bu kördüğüm çözülür
Çözülür çözülmesine; ama
Bilmiyorum kaçıncı kadehten sonra.

Üç kadeh koy masamıza
Biri sana, biri bana, biri Ona
O kim diye sorma
Hayal değimli bu Erdoğan?
Kimi istersen koy oraya.

Bir düğüm gibi boğazında
Defalarca söylemek isteyip de
Sustukların vardı ya!
İşte yanında.
Hadi söyle ona!

Bütün emeklerim ve uğraşlarım
Şu çevrende gördüğü her şey
Ve ben boş bir beden
Ve sen cansın de.
Bilirsin cansız beden çürür
Liğme liğme kopuyor etlerim
Sevdaya dair umudum neredesin de

Ve ay ışığını doldur kadehine
Topla gökyüzünden yıldızları
Birer birer
Tak saçlarına
Ve kaldır kadehini
Hadi aşkımıza de
Hadi aşkımıza!
Çıkar tadını Erdoğan.
Çıkar doya doya.

İzmir- 2015
Rüzgar Gülü – Kavacık