Web Zaman Damgası

Kızılırmak Gibi

toprağın merhametine ceviz saklayan sincaplar gibi
keşke biraz sen saklasaydım, kalbimin zulasına
ya sevmelere doysaydım seni
ya da içmeseydim…
bedevinin kırbasındaki suyu içtiği gibi kana kana

şimdi sen
ben öpmeyim diye ruj değil akrep zehri sürdün ya dudaklarına
ben gelmeyim diye rüyalarına bile mayın döşedin
ben okşamayım diye saçlarını kestin ya

sen bir başkasının avuçlarından yudum yudum mutluluk içerken…
ben yokluğun da ırmak yatakları gibi kurudum
el açmadım ne yağmura, ne borana
kendi kanıma ekmek doğradım
dönüp bakmadım kuş sütü sofralara

bir gün bile sorgulamadım sevdamı
en kötü kabusları bile hayra yordum
Hayber de Hz Ali
surlarda Ulu batlı Hasan
Çanakkale de Seyit Onbaşı oldum
savaştım…
senin için, bizim için savaştım

tuza, ekmeğe, suya and olsun ki
bu öküzün boynuzundaki yalan dünyada
bir dikili ağacım olmasa bile, şiir satar yine bakardım sana
avuçlarımı yakmak pahasına, helalinden ekmek getirirdim
omuzlarımı kanatır yükünü taşırdım
gökte yıldızlar üşüsün
ben seni nefesimle ısıtırdım

bırakaydın da…
hedefine tutsak bir ok gibi hep sana yol alaydım
kızılırmak gibi kıvrıla kıvrıla hep sana akaydım
ol de olaydım
öl de öleydim
ömür denen bu yalana, kendi kanımla senin adını yazaydım
sen yanımda olaydın da…
ben aşk yolunda kırılaydım