Web Zaman Damgası

Zehirden Acı

Onarılmaz bir yara açıyor şimdi yüreğimde
Kılıçtan keskin, zehirden acı son sözlerin,
Bakışlarınla aydınlanırken zifiri karanlığını
Uykusuz geçen uzun zemheri gecelerimin.

Göğsüne yaslanıp uyumak bende bir tutkuydu
Dinlendirirdi ruhumu, zarif tenine dokunmak
Gözlerimde uzun, yorgun günlerin derin uykusu
Çözülmeyen dertlerim olsa da yumak, yumak.

Yüreğimde bir hançer hala ahu gözlerin
Viraneye döndü sensiz geçen günlerim
Ne olurdu bir kerecik tutsan ellerimden
Gam yemezdim gayri yanı başında ölsem.

Öksüzüm şimdi ömrümün son perdesinde bak
Ne acı sensiz kalıp, soğuk düşlere sarılmak,
Hiçbir şey tat vermiyor, senden gayri şu dünyada
Ne bir güzele meyletmek ne düş kurup umutlanmak.

Ne olurdu sanki , birkez merhamete gelsen
Gururunu ayaklarının altına alıp, bana dönsen
Şükür ederim kırk gün kırk gece yüce Tanrıma
Gam yemezdim elin elimde, gözün gözümde ölsem.