"GÖTÜR BENİ MİADI DOLMUŞ UZAKLARA...." isimli şiir 3.7.2018 19:13:09 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Mukaddime Hayatımın avlusunda, utangaç aşklar Ve yıkıntılar büyütüyorum çıplak yağmurlarla Buğulu mektuplar saklıyorum düşlerimde, Şimdi şehirlerden hızla akıyor kırık dökük mevsimler...
Olmasa Keşke Cümleler sofrasında imkansız susmalar Ucu yırtık sonsuz yaralarım kanamasa Hüzünlü, güneşli bir gülüş artığıyla Hayat sandığında eskimiş yanılgılarımı Uslu yanlarımı, sahipsiz yalnızlığımı bulup saklansam...
Keşke Bir daha sürçmese sevdanın paslı dili Ve sırılsıklam mevsimlerde, susmasa türküler Uzak menzillere, yıkıntılar inşa edilmese Ay, gizlenmese sevgi yoksunu gecelerde Göç yolunda kendi şarkımızı dinlesek ruhlarımız tutuşurken Karışsak geceye, umarsız varsıllıklar cennetinde yaşasak...
Şimdi Gömdüm bakışlarımı umudun topraklarına Götür beni miadı dolmuş uzaklara yâr Kendi içimdeki çocuğun en uysal halleriyle Lacivert karanlığın göğüne kulaç atıyoruz Berduş açlığıyla, delikanlı türküler okuyoruz Arsız deliliğim cümlesiz ve sahipsiz kalırken Yapmacık korkularımdan gün sızmakta artık...
Sonra Azıcık baharlar toplasan, diyorum Çocukluğumdan arda kalan Ve usul usul susarak tüketsek sağanak mavileri Gelsen, diyorum....
peri feride ÖZBİLGE
23.06.2015
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.