Web Zaman Damgası

GİTME NE OLUR, BİRAZ DAHA KAL…

Sen hayattasın ama ben her saniye ölüyorum,
Çıkışım yok, yollarda barikatlar kurulu,
Çıkamam sabaha, bir kurşun gibi eriyorum...

Düşündüm de,
Ölseydin,
Ardından en çok üç gün ağlardım,
Sonrasında unuturdum…
Şimdi hayattasın, nefes alıyorsun,
Cıvıl cıvılsın, hayat dolusun,
Ama biliyorum, bana ait değilsin…
Sen ne zaman benim oldun ki?
Aman Allah’ım, düşünmesi bile heyecan verdi,
İyi ki hayallerim ve rüyalarım var,
Neyse, biz gerçeklere dönelim,
Hayaller nefes almıyor.

Varlığın varlığıma çarmağan olmasa da,
Bir işkence, bir çile,
İşte bunu bilmek,
Her gün bana yasını tutturacak,
Şimdiden çok erken, sıkmayayım canımı,
Hatta teselli edenim bile bulunur,
Dostlar sağ olsun.

Düşündüm de içimde öldürmeyi seni,
Tam aklımdan çıkartıyordum ki,
Geri tepti duygularım,
Yine kıyamadım sana,
Ben göremesem de,
Önünde uzun yıllar var,
Bir içim su gibisin,
Öpmeye bile kıyılmaz sana,
Gözlerinin de hatırı var,
Sen hep çok yaşa,
Canın sağ olsun.

‘’Yapacak bir şey yok,’’ diyeceğim de,
Var aslında,
Alıştırmalıyım kendimi varlığına,
Ya da, namluyu diyorum,
Kendime doğrultsam,
Bassam tetiğe…

Ya da, elime bir el bombası alıp, pimini çeksem,
Yani, meselâ diyorum, ne bileyim, nasıl denir ki…
Seni hiç görmesem,
Ya da seni gören bu gözleri kör etsem..
Bak işte delirdim, çok sağ ol,
Kızım, sen daha önce nerelerdeydin?
Anan mı geç doğurdu, babanın mı işi çıktı?
Ya da kendime kızmalıyım,
Ulan sen de zamanında yetişseydin...
Yok, yok,, olmayacak böyle,
Bir şey demedim farz et…
‘’Yok bir şey ‘’ diyeceğim de,
'Nasıl olmaz?' demeyecekler mi,
Şiiri de yazmış bulundum,
Geri de alamam sözlerimi…

Hem baksana, iyice saçmalıyorum,
Kelimeler bile kör düğüm oluyor,
Şey diyecektim, hani sana kıyamadım da,
Ben feda ettim ya kendimi,
Hani diyorum, ölürsem falan,
Mezarıma diyorum, bir kere de olsa gelir misin?
İşe bak, öldüğüme mi yanayım,
Seni göreceğime mi sevineyim…

Şimdi bayağı duygusallaştım,
Ben bittim, kelimeler tükendi,
Daha fazla ağlatma beni, şiir burada bitmeli...
Ama sen,gitme ne olur,ya gitme lütfen,
Azıcık, ufacık, minicik, az bir şey daha kal,
Canım sağ olsun...


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
29 Nisan 2015- Isparta