Web Zaman Damgası

Köyümüz Bizim

Sorkoğlan koymuşlar senin ismini
Kırk haneli evler kerpiç cismini
Göçüp giden olmuş bazı kısmını
Hep böyledir işte huyumuz bizim..

Kırklar yaylasının köse dağının
Arasından geçer yolumuz bizim
Altoluk,çatlağan,yamaç bağının
Şakır şakır akar suyumuz bizim..

Gök göl tuzlağından kulat dereye
Bayrardı düldüzi geldim nereye
Gölcük çamlı tarla dönmüş seraya
Öyle güzeldir,ki köyümüz bizim..

Meşeyle karışık çamdır korusu
Çok bayırdır karşı killik yokuşu
Kekikle nanenin gelir kokusu
Böyle güzel kokar çayımız bizim..


Her yıl ormanından odunun keser
Artık eskilerde kalmamış eser
Ekim kasım demez hemen kış basar
Başı dumanlıdır dağımız bizim..

Öğrenci az diye öğretmen gelmez
Yetmiş yıllık okul hiç aman vermez
Mülki amirlerin yüzleri gülmez
Ankara da yok,ki dayımız bizim..

Şehire uzaktır ilçeye yakın
Öğretmen gelmiyor talihe bakın
Okulu kapatman sakın ha sakın
Arabamız yoktur ilçeye bizim...

Vahap bunları da sayfaya yazdı
Bazen duygulandı bazende kızdı
Uzanıp sazını eline aldı
Böyle tatlı öter telimiz bizim..

Vahap Ünsal.24.04.2015.

çok değerli gönül dostlarım,
bu şiirimde anlatmış olduğum köyümün her köşesinde,
mevkii isimleri yer almaktadır,
ve de yetmiş yıl önce yapılan okulumuz ,
öğrenci azlığından kapatılmıştır,
onunda etkisi ile bu şiirim,
siz değerli gönül dostlarıma ve de beğenerek okuyan ,
sevgili okuyucularıma çok teşekkür ediyorum..