Web Zaman Damgası

HÂRDAN ADAM

[ italik ]


Redakte edilmeden
Temize çekilmeden
Resmî bir evrâkın çizgisiz hayatınının
Üst sol köşesine yapıştırılan
Son 6 ayda çekilmiş vesikalık bir imlâ hatasıydı Aşk
Korkaktık çünkü
Korktuk
Büyük harfle başlayan bir sıfatla tamlamaktan
Tanımlamaktan
Çoğul bir şahıslığa atayamadığımız
Zamirlerin isaret ettiği ismimizi
Hiçbir satırın başında durmadı meselâ
Parmağına iğ batan hikayemiz
Uyanmadı
Uyandırılmadı
Paragrafbaşlarının gölgesinde
Hep bir kelime geriden
Hep bir kelime içerden başladık sevmeye
Ve
Sayısız cümle kaybı
Sayısız öğe harâbâtı
Oysa Dil Bilgisi
Din Bilgisi'ydi bütün ermiş sevdâların
İnançsız mıydık



Takvimlerde sönmüstü Ocak'ımız
Şu bat-ası
Yarılası
Kahrolası Yâr olmuştu artık adımız
Geçer dedim
Bu da geçer
Dışarıda yalnız ıslanan bir mevsim
Sürüyerek eteğini çamura, balçığa
Gidiyor benden
Bizden
Oysa paçasından aşk damlayan
Eli yüzü kızarmış
Saçak altı sarmaşdolaş bir sırılsıklamlıktı duamız



Gözlerime Temmuz çöktü Sevgili
Hasadı bitti
Ellerimle tohumunu ektiğim tarlalarımın
Ve yakıldı anız
Ve ben hâlâ sana yeminli
Tutup düğmeleri kopmuş
İlikleri yırtılmış yakasından
Sürüklüyorum bedenimi kara
Borana
Fırtınaya
Ve
Ben hâlâ
Gelmelerine müştâk
Gelmelerine
Dudağı kavruk yalgın
Gelmelerine
Yaraları
Bîdevâ sayrılı
Gelmelerine
Meczûp bir yalnız


Hârdan Adam
Ben karda yanıyorum
Sen nârda üşümüyor musun


[ /italik ]