Web Zaman Damgası

Gün doğmadan doğan güneş

Bir günün başlamasına yakınız yine.. Kim bilir belki sayılı sabahlar göreceğiz kim bilir daha senelerce göreceğiz..
Yinede fazla düşünmek istemiyorum . Şimdi aklımda şu an..
Şu hava şu boşluk..
Her yanı sisli bir şehir ..
Sokakları güneşi bekleyen bir şehir.. Ve senin birazdan uyanıp bakacağın bir gökyüzü ..
Kim bilir belki gökyüzünün aynı karesine donup kalacak gözlerimiz ama gerçek şu ki aynı gökyüzü altındayız..
Insanı ürperen de mutlu olmasına sebep de bu ya..
Düşünsene senle aynı gökyüzü altında nefes alıyor yaşıyoruz..
Ama aynı gökyüzü altında mesafeler var ..
Her sabah böyle olur bende sebepsiz mi dersin ..
Bilmem de ben yaşamın sen ile sen olmadan yaşamın karmaşasına kapılıyorum bazen..
Dediğim gibi biraz şehrin sis tabakası etkiledi beni ..
Sis altındaki yaşamlar mutluluklar hüzünler böyle ...
Ne bileyim bazen geçtiğim yollarda ayak izlerini arar gbi oluyorum ..
Ne saçma değil mi ..
Seviyorum şu sabah güneş doğmadan önceki şehri..
Çünkü yüreğim seni sevdiği kendine haykırıyor..
Neden deme bu saatler beni öldürüyor..
Alıkoyamıyorum sokaklara bakıp seviyorum demekten kendimi..
Her neyse fazlada duygusala bağlamaya gerek yok..
Demem o ki günaydınlar olsun ; aynı şehirde olduğum insana..
Aynı gökyüzü altında nefes aldığım her an bir mutluluk sebebidir bil.. Günaydınlar güneş doğmadan doğan güneşim...
Günaydınlar olsun yürek sesime.. Günaydınlar olsun sevdiğime..