Web Zaman Damgası

SEN VE BEN...

Bir köprüde karşılaştık
Sen ve ben
Sen karşı yönden geliyordun
Ben tersten.
Kilitlendi bakışlarımız aniden
Çivilendik sanki olduğumuz yere
Ve dünya durdu öylece...
Kim bilir
Belki de
Tanışıyorduk fi tarihinden
Belki de
Kader denilen cilvenin adıydın sen.
Bir merhaba bile diyemeden
Kapıldık insan seline
Aktık birlikte meçhule ...

Sen
Benim için
Eşi bulunmaz
Udumbara çiçeğimdin.
Ve bu dünyadaki biricik hayalimdin.
Bir yıldız gibi ellerimden öylece kayıp gittin.
Biliyorum
Artık
Hiç görmeyeceğim seni.
Bilmeyeceksin neden beklediğimi
Bilmeyeceksin bir olmazı sevdiğimi.

Cemre gibi
Yüreğime düştüğün günden beri
Sallanıyorum aynı yerde
Herkes diyor:
Kim bu meczup?
Kim bu serseri?
Yoksa
Bu bir terörist mi?"
Kim ne derse desin öyle veya böyle
Umurumda değil bu kahrolasıca dünya!
Kafayı yemişsem kime ne bundan?
Uslanmazım işte!
Yüreğimin bekçisiyim gündüz gece!
Gözlerim hep seni arıyor karşılaştığımız o yerde.
Gelip geçen ruhsuz yolculara soruyorum, deli divane.
Sanki yer yarıldı da girdin içine
Kanatlanıp uçtun gökyüzüne.
Bi görsen
Asılı kaldım korkuluklarda.
İnceldi ipim salına salına
Boğuluyorum
Geberiyorum ama...
Senin için
Tutunuyorum bu yoz hayata.
Kurşun sıkmıyorum umuduma!
Sadece
Yalvarıyorum her gün Allah'ıma
Yeter artık!
Ezanlar suyu hürmetine
Herkesin bildiği bu mübarek günde
Bekletme artık şu garibi...
Geleceksen hadi gel be!

Yazan: MEHPARE GÖKÇE