Web Zaman Damgası

DÜŞ TRENİ ...

Kaçak bineceğim bu gece
Rüyalarımdan geçip gidecek olan düş trenine
Karalar giyinmiş bir gar mahşerin de
Zamansızlık bağlarken elimi, ayağımı bu geç bir vakitte
Kaçak bineceğim düş trenine
Takacağım arzu dolu gözlerimi onun peşine…

Arayacağım peron peron
Sayın ki umutlarım kırılan gönlüme bir baston
Onu arayacağım dolaşıp vagon vagon…

Belki de en azından rastlarım kokularına,
Kara trenin sırat desenli dar koridorların da
İsli ışıklar perdelerken gözlerimi onu arayışlarımda
Devam edeceğim ben bu düş yolculuğuma
Ölüm bir kolumda, düş'ün diğer kolumda,
Peşindeyim kaçak bindiğim trenin yolculuğunda…

İlk kez bir düş kovalamacası yaşayacağım
Gözlerimi dökerken uzun tren koridorlarına
Karşı karşıya geliyorum birden
Senin düş varlığınla
Donmuş gibi bakışıyoruz düş düşe !
Çekiveriyor kıvılcımların beni kendi içine,
Yol arıyor yüreğim senin o firarcı yüreğine !...

Terleyerek uyanıyorum birden bire
Uyandığım da hissediyorum ki yüreğim,
Kan ter içindeyim ve de lime limeyim !
Yatak odam da, yine kendimi bıraktığım yerdeyim
Meğer ben gerçek dünyama gelmişim.
Düşümden sızan varlığınla artık ben benden dahi içeriyim…

En ücra köşelerine değin düşlerimi gözden geçirirken
Dalıyorum tekrar tam dublelik derin bir uykuya
Dönüyorum düş trenime yazılmışım gibi sana yeniden
Ve tekrar başlıyorum senli uykulara bıraktığım yerden…

Sayıklıyormuşum bu kez çılgıncasına,
İnliyormuşum derinlerimi söke söke !
Uyandırılırken bana söylendiğine göre;
Çırpınıyormuşum can havliyle,
“Atmayın beni, atmayın beni !...”
Trenin kompartımanından aşağıya diye !…

Beni karga tulumba kucaklamışlar
Ve sonra sensizlik duraklarının bozkırlarına bırakmışlar
Kaçak yolculuğumu sonlandırmışlar
Sevdalı yüreğimin aldırmadan yalvarmalarına
Naçar bırakmışlar beni ölümcül yalnızlığımla
Bilmiyorlardı ölüme bile razı olacağımı senin uğruna
Ahhh !...Bir de seni koymuş olsalardı ki kırılan canımın yanıma !...

Sensizliğin derdi uğruna işte ben hep böyle nefessiz
Sense benim acil durumuma çoktandır ilgisiz
Yüreğin zaten bana sevgiden yana çok hasis
Yoksa neden taşıyayım düş trenine bu sızlayan bedeni
Endişe yüküyle ve üstelik de biletsiz !...

Mutlu et ki, içimin çalkantıları biraz durulsun
Yanım da ol ki, sancılı düşlerim son bulsun
Her cezana razıyım, benden uzaklaşma ne olursun ?
İste sen, düş treninin bir vagonu bana tabut olsun !...

Öldürmekse bende ki canı asıl gayen ;
Süründürerek ölecek bir insan yapma beni madem,
Tavana as ki, ayak da bitsin bari benim bu kara çilem
Lakin daha makuldür bir seven için ayak da ölmem…

Ben öldükten sonra şayet yayılırsa etrafa aşk hikayem
Ölsem de gam yemem;
Asılarak öldüğüm o an’a izafeten,
Sürünmeden, onuruyla öldü derler belki,
Hiç değilse arkamdan el alem !…



İ.Hakkı Gürcanok

Fethiye / MUĞLA