"Sevmiyorum Seni İSTANBUL." isimli şiir 26.5.2017 01:27:23 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
O; kadar hüzünlüyüm,ki, o’kadar.! Bu şehirde,bırak durmayı yaşamayı, Benim ölmeye, ölmeye mecalim yok.! Bir dokunsalar;hüngür,hüngür ağlayacağım. Sevmiyorum,sevmiyorum seni İSTANBUL.
Ne çocukluk,ne gençlik, ne ergenlik, Verecek benim neyim, neyim kalmışki.? Yıllar mapus, bitmiş dört duvar arasında.! Bu şehir,de;tutunacak benim nem kalmışki.? Sevmiyorum,sevmiyorum seni İSTANBUL.
Saça ak,hastalık bedene musallat olmuş, Köyden ırak;gözden,gönülden ırak, Ana baba,dan uzak,sevgiye kurmuş tuzak Benim bu şehri, sevecek,nedenim,mi varki? Sevmiyorum,sevmiyorum seni İSTANBUL.
Duruyorum bu şehirde,ben mecburen zoraki, Doğrar,doğrar,doymaz,bitirecek beni, illaki ..! Kesmiyor,kesmiyor,kesmiyor ulan,kesmiyoor, Olmuşum artık hayata ben, kör bir limaki.! Bu şehri; bu şehri sevmeye bir nedenim,mi var,ki.? Sevmiyorum,sevmiyorum seni ulan İSTANBUL.
Yılda, yılda iki bayram gelir gidemem Bagı bahçayı tarlayı,dağlarını gezemem. Burcu burcu kokan,çiçeklerini okşayıp sevemem. Ecel gelse bile,resul der,ağız dadıyla ,da ölemem. Sevmiyorum,sevmiyorum,sevmiyorum seni İSTANBUL.
Heeeyy İSTANBUL,İSTANBUL Hayatımın katili,duyuyormusun beni, Sana diyorum.. Kiminin hayali,düşü oldun, Kiminin kabusu,kiminin ekmek davası.! Kiminin eğlencesi,rakısı,balığı,mezesi.! Kiminin rüküş,u kimininde,evinden ocağından, Köyünden,ANA,dan,BABA,dan kopuşu.oldun Sana ben ömrümü verdim , Yidin beni ,yidiin eeeeyy zalım İSTANBUL.İSTANBUL