Web Zaman Damgası

YETMEDİ Mİ AŞKIN

[ italik ]Ah etmem sana Yâr
Ahhh demem
Her ahh ettiçe
Zâtûlcenp öksürükleriyle
Ciğerlerimi söküp yerinden dilim dilim
Döküleceksin ağzımdan bilirim
Döküleceksin işte
Kan şivân
Kan figân
Kan revân
Ah etmem sana Yâr
Ahhh
Demem…


Kovdum bak epriyen kafatasımdan
Yüreğime biâtı reddeden
Henüz âhârladığım beynimi
Bir Cülûs ârâfesinde
Yaka paça
Pûr-üryân
Sana sersefil serfliğimi ehlileştirecek
Girilmezliği gayet meşrû bir altar
Bir sunak kalsın diye
Pâyıtahtında bozkırlarımın
Yan dolan…


Sanırdım ki
Kirpiklerime astı(ğı)m solunum yetmezi fetüsleri
Parmaklarıyla tarayıp düşüren ellerinden sonra
Beni en son terk eden
Prematüre sancılarım olacaktı

Sanırdım ki
Bilinçaltımın yaralarını eşeleyen
Kahkahalarıyla yarınımın döl yatağını
Şâdânlığımın kasıklarını şişleyen
Hedonist gitmelerinden sonra
Beni en son ağlatan
Hüzzam-Segâh kanamalarım olacaktı

Sanırdım ki
Müseyleme geldi müraî bir nübüvvetle
Ve
Beytü’l-makdis’in mihrabında çarmıha çivilendi derim

Sanırdım ki
Şakk-ı Sadr ile sıvandı içime taun avuç avuç
Sağım solum herze, cürüm
Önüm Gayya
Arkam yedi başlı tamu
Her yanım fitne fücûr

Sanırdım ki
Fırat bir DAĞ doğuracak bağır çağır
Ben
Göbek bağı bedenime ilikli
Kellem elinde gezinen Harrâ galibi bir Cellâd…


Boynunu kırdığın rüzgarın mahfesine oturmuş
Dökük bir rölyef tekmeliyor
Karnını duvarlarımın
Aşil’i topuğundan vuran oklara yaslıyorum
Akladığım dipnotsuz alnımı
Temize aldığım karalamalı
Müsvedde alınlığımı
Üzerimden soyduğum
40 yama aşklı bedenimi
Giydirerek bir sokak çocuğuna
Sevdanın ele geçiremediği yalnızlığımın
Ayalarına gömüp söndürüyorum
Dumanı içinde bulutlanan sigaranın
Saçlarıma yağdırdığı har sağanağını…


Söyle Yusuf
Söyle
Kuyuya attığım gözlerimi çıkarmaya
Yetmedi mi aşkın…

[ /italik ]