Web Zaman Damgası

KIRIKKALE'M MEMLEKETİM...

[ italik ]
Dün yine seni gezdim memleketim,
Tepeden baktım sana uzaklardan,
Semt semt taradı seni gözlerim,
Cadde cadde sokak sokaklardan.



İnsanlarımız yollarda yürümüyor artık,
Kimse tükürmüyor yolda yerlere,
Yıkık viran evler yok kalmamış artık,
Her tarafı benziyor nasıl da cennete.



Bir yanda doğduğum ev duruyor,
Mezarda kardeşlerim beni bekliyor.
Burası benim güzel memleketim,
Yeni mahalle doğup yaşadığım semtim.



Top oynardık burda bizde bir zamanlar,
Yapmışlar nasıl da üst üste binalar,
Gözümde tütüyor inanın arkadaşlar,
Anamın bana yaptığı o mübarek dualar.



Anam yatar yalnız başına yüksek tepede,
Babam eski kalabalık yol altında yerde,
Kardeşlerim yok hani niye ayrı,
Bekleyin beni kardeşim günlerim sayılı.



Evler bir kattı bizim çoçuklukta,
Gökdelenlerle dolmuş bugün dünya,
Kızlar oynar yolda hergün oğlanlarla,
Okula diye kandırıp çıkarlar çarşıya.



Kırıkkale'm nerden gelmiş senin adın,
Yok artık eski tuzun ve tadın,
Ünüversitemizde var gözümüz aydın,
Kampüste bir başıma geçmiyor günler.



Çarşıda geçti anlamadım çocukluğum,
Pazarda az mı çadırlı tezgah kurdum,
Babam rahmetli hep çalış derdi be oğlum,
Hepsi gelip geçti bak bir masal oldu şimdi.



Yahşihan,Yuva,Karacalı,Bahşılı,Selim Özer,
Vefa arama bozuldu insanlar ne gezer,
Mezarım açılmış bekli de bizi bekler,
Güzel gelsin ölüm de bir başka güzel.




İlkokulda kardeşim bir Yasemin vardı,
Sarı saçından hocamız iplik yapardı,
Ne güzeldi o kız Allahım sarı saçlıydı,
Sınıfımıza tümgün nasıl da neşe saçardı..



Liselinin aşkları bir başka olur,
Kızlar havalı olunca zor bulunur,
Her gencin hayalinde bir genç kız,
Platonik aşklar birgün son bulur..




Sende son bulacak hayatım,
Ey güzel şehir,benim memleketim,
Taşına toprağına değişmem dünyayı,
Doğduğum doyduğum öldüğüm şehir...

10.11.2014//KIRIKKALE

Hidayet Doğan
***