Web Zaman Damgası

493.BEREKETLENEN YEMEK......

[ italik ]
Resulullah aç kaldı,bir defa Medine'de,
Taş bağladı karnına,açlık çok zor gelmekte,
Yiyecek bulmak için,dolaştılar eşleri,
Bulamadı orada,kuru bir tek ekmeği.




Gittiler Fatıma'ya,İstediler yemeği,
Fatıma anne mahzun-Bende de yoktur dedi.
Ayrılmıştı O Resul,henüz Fatma yanından,
Bir tepsi yemek geldi,komşusu bir kadından.




Tencereye koydular,beklettiler bir süre,
Tercih ettim Babamı,çocuklara ve kendime,
Gönderdiler oğlunu,çağırdılar Resulü,
Geldi mübarek Resul,getir onu önüme.




Fatıması getirdi,yemeği tencerede,
Açtı baktı taama,biraz et,bir ekmek birde.
Şaşırdılar orada,bu Allahtan hediye,
Bu bereketti Haktan,komşu ona vesile.




Resulullah sordular-Fatıma nerden geldi?
Fatıma okudular,Haktan gelen ayeti,
O gelen Allahtandır,rızıklandırır sizi,
Hesapsızca rızk verir,dilediği kimseyi.




Resulullah hamdetti,Ey benim güzel kızım,
Hz.Meryem benzeri,yaratmış seni Rabbim,
O da böyle söylerdi,gelen hep Allahtandır,
Rabbim dilerse bizi,sonsuz rızıklandırır.




Resulullah gönderdi,Ali'ye çağır halkı,
Yedi Hasan Hüseyin,eşlerle ehli beyti,
Bitmedi duruyordu,bereketliydi yemek,
Komşulara dağıttı,tükenmez etle ekmek.

24.10.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN