Web Zaman Damgası

ADI YOK

[ italik ]






Bir hayat var
“Yaşa” denilerek önüme konulan
Bir yaşam var
Daha yaşamadan mûsâp düşen yaşlanan
Bir ölüm var korktuğum
Yaralayan
Ağlatan
Kapımın müdâvim bekçisi
Yüreğime var gücüyle dayanan
Ağrıtan bir ölüm
Ve
Dudaklarımın dil kesiklerinde
Korkutulmuş
Susturulmuş
Avutulmuş ağlamaklı bir isyân
“Yaşam da yalan ölüm de yalan
Her yalan gibi yalanlarsa zaten yalan”
Birileri var içimde
Beni böyle söyletip kandıran
Sonra yakan
Ve
Sonra kaçan





Bilirim
Bu vakitten sonra konuşmak nâfile
Gözyaşı yasak ağlamak âr
Hisler mayın üstü firârda
Düşünceler körkütük âvâre
Kalpler tarûmâr
Ölüme hüküm giymiş bu âciz
Bu kadîd bedene kefen geniş
Kâbir dar
Bilir misin
Kaç kez yolda bıraktı beni
Kaç kez yakını uzak etti
Kaç kez bîhaber geçti de yanımdan çevirip yüzünü
Bir haber etmedi
Şu gördüğün kağşak bîzar ayaklar
Yumruklayıp yüzümün orta yerini
Bana küskün
Bana dargın
Yüzüme bakmaz oldu
Her sabah
Yüzüne aydınlık gülüşlerle baktığım aynalar






Bu bavul kimin
Giden kim
Nereye bu adımsız bu ıssız koşu
Sen misin giden Sevgili
Yoksa ben miyim o zavallı muzlîm yolcu
Yaş kaç
Yaşanan yaşlanan ne
Daha yürümedim
Yarılamadım ki
Omeşhûr o meçhûl yolu
Uyandı bak
Hazan sağanağı bir gece vakti
Yaprak dökmüş çıplaklığımdan sürgün ettiğim kâbusum
Uyandı ve böldü
Dizlerimde sallayarak uyuttuğum emzikli uykumu
Ve
“Yürü” dedi “Yürü”
Yürüdüm
Önüme yol diye serdiği
Odipsiz uçurumu






Suyu çekildi dibi göründü ansızın
Cam bir fanusa
Büyütemediğim avuçlarımla doldurduğum şu bîgâne hayatın
Oysa kanamıştı parmaklarım
Gezinirken yüzünün izbelerinde
Ağrımıştı yaralarım
Annem azarlamış
Gözlerime kırağılar yağmıştı
Erken diyordum zılgıt ağıt
Daha erken
Henüz erken
Yarım kalan bir şeyler var
Çekin ellerinizi yüreğimden
Bırakın
Güneşi olmasa da yıldızları vardır
Ay’ı vardır
Görmese de gözleri vardır
Kör bakan her karanlığın






Ve
Adı Yok’tu
Kalabalıklar arasında birbaşına bıraktığım yalnızlığımın
Adı Yok’tu
Hiç bilmediğim yürümediğim yollarda unuttuğum adımlarımın
Eteğine yapışıp arkasına sığındığım korkularımın
Mâsûm günâhlarımın
Malûm mahcûb yalanlarımın
Adı Yok’tu
Adını koyamadığım sevdâmın






[ /italik ]