Web Zaman Damgası

456.PAHALI FETVA...

[ italik ]
İmam Yusuf İmamı Azam talebesi,
Talebeyken hamamda yıkanmak istemişti,
Hamamcı amca dedi,param yoktur üstümde,
İstersen öğreteyim,dinden mühim mesele.


Hamamcı lazım değil,lazımdır bana para,
Paran yoksa çık git sen,girme aman hamama,
Üzüldü İmam Yusuf,vardı koştu İmama,
Fakirdir anam Hocam,müsaade ver bana.

İmamı Azam üzüldü,teselli verdi ona,
Evladım sabret biraz,devam et sen üluma,
Göreceksin bu ilimler,aziz eder sonunda,
Nice alimler gördüm,kavuştu muradına.


Aradan geçti yıllar,unuttu İmam bunu,
Oldu orta yaşlarda,şehirde oldu Ulu,
Herkes soruyordu,müşkil soruyu ona,
Hamamcı düştü dara,geldi ona da sıra.


Kızına yuva kuran,yemin etmiş Kur'ana,
Dünyada en kıymetli, vereceğim kızıma,
Ya İmam bulamadım, ben derdime bir çare,
Dediler ancak o bilir,getirdiler önüne.


Tanırlar İmam Yusuf,hamamcıyı görünce,
Sualine cevap var,biraz paha yüksekce,
Kızının çeyizine,koy güzel Kur'anını,
Yeminin bozulmasın,ver şu kadar altını.

Tam çıkarken odadan,İ.Yusuf dedi ona,
Hatırladın mı beni,koymamıştın hamama,
O gün öğreteceğim,mesele buydu sana,
Bir gümüşü vermedin,bin altın verdin bana.

26.09.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN
***