Web Zaman Damgası

BALKON ÇİÇEKLERİ

[ikiyanayasla]

sürgüne mahkum bir yanım
kocaman bir ağrının istilasına maruz
devasına imkan olmayan bir sızı
ara sıra ötesini berisini kurcalayıp hal hatır sorduğum

sessiz sedasız, ağırbaşlı bir çocuk gibi
bir sağa bir sola koşuşup durur işte

öte yanımda terbiyesini hiç bozmaz
bir fabrika işçisi gibi
günün yirmi dört saati çalışıp durur
mağrur ve vakarlı
göğsümün medaharı ifteharı

tik tak sabah akşam işini hiç aksatmaz
ne sancısı var nede sızısı

bir büyük akasyanın yaprakları arasında
üç katlı tek bir apartman penceresi önünde
ve bir balkon parmaklığı eşliğinde



doğrusunu söylemek lazım gelirse
hiçde şikayetçi değilim
pencere her zaman kapalı
balkon parmaklığına hemen daima
bir ufak çocuk şiltesi ile yorgan asılır
fakat ben, bu kadarından da memnunum
gelen o kokuya rahmen
çocuk kokusu cennet kokusu derler ya hani
benim cennetimde bu işte

sevinirdim
hayatı sever gibi bir şeydi bu
izahı sadece bana ait bir hayat sevinci işte

bir de yanlarında olamadığım halde
balkon çiçeklerim
günü benim üzerimden yaşıyorlarmışcasına

sevgili anneciğimin bana bıraktığı hatıralardı onlar
küçük karyolamın üstündeki resimle beraber

bazen eğilip öperim müşfik kar beyazı saçlarını
bana gülümseyen o gök mavisi gözlerini
o renklere benzediği için seviyorum çiçeklerimi

bir mecburiyet benim için
yoksa yaşayamam
engellere tutsak bu hayatı

yaşayamam işte...


REDFER


[/ikiyanayasla]