Web Zaman Damgası

SÜR DÜDÜĞÜ

Eskiden halk devleti baba diye tanırdı,
Bugün ki yönetimler bakın neye uyuyor,
Millete karşı hata, yapanlar utanırdı,
Şimdi adalet onu eskilerden duyuyor.

Devlet bir gaflet ile uğrayınca işgale,
Vurgun oldu en asıl görevdeki meşgale,
Ülkeyi döndürenler Arakan’la eş hale,
Birbirlerini nasıl seviyor ve sayıyor?

Devletin malı deniz, çalıp yemeyen domuz,
Anlayışıyla gizli yüzülüyor postumuz,
Namaz ile niyazla, sıvazlanıp üstümüz,
Hırsızlar Allah ile sofra kurup doyuyor.

Dolar balyalarını çuvallarla taşırken,
Düştüler birbirine serveti paylaşırken,
Haramiler Allah’ı göstererek kaşırken,
Ambara gizli döviz çuvalları koyuyor.

Üçüncü köprü ile büyük havaalanı,
Devasa vurgunların apaçık net planı,
Otuz metre boyunda en zehirli yılanı,
Doksan metreden düşüp, hazineyi soyuyor.

Öyle borçlanılmış ki, içeri ve dışarı,
Faizi borçla vermek bile büyük başarı,
Hiç kimse görmez oldu, hiçbir resmi işarı,
Çalıp kalan panikte, kaçanlar da uyuyor.

Bu hale düşürenin zamanı hayli ırak,
Sür düdüğüyle çekti kısa zamana firak,
Kıyamete gark oldu, suçunu saymaz tarak,
Katrandan urbasını hâlâ sütle boyuyor.