"YÂ ŞÂFÎ MEDET" isimli şiir 23.3.2021 21:54:54 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Seyrü sefer ederken aklın dehlizlerinde Helâk oldu her fikir, Rabb’imin (g)izlerinde. "Allahûekber" vardı zerrenin cüzlerinde Nankör insana inat bal yapan arı gördüm.
Nefesler buz kesince, artar kulun niyâzı "Acizsin" der insana zemherinin ayazı "Ol!" emrini alınca, geldi mevsimin yazı Çehresinde tebessüm nazlı baharı gördüm
Ne varsa hüzne dair, özen ile elerken Tan doğmuş, güneşimin şuası gülümserken Yediğim darbelerin izi geçecek derken Kapanan yaraları kanatan vicdansız o.
Bir zamanlar saçıma geçmezken geniş tarak Bilin, neden dökülmüş, neden şimdi böyle ak Kapı açmasam dahi, sinsice yaklaşarak Hücrelerime sızan aldatan vicdansız o.
Yanılıp dese dahi " sırtını bana yasla! " Çok geçmeden ağlatır, üzer kederle, yasla Önünde diz çökmek mi? "Affet" demek mi? Asla! Dostluğa kapıları kapatan vicdansız o.
Hülâsa başım dertte; bildiği tuzak, hile Saymakla tükenmiyor verdiği azap, çile Bırakın bîçareyi, inanın bana bile Azrâili, ölümü, aratan vicdansız o.
Sanmayın bir sevgili; "o" denen benim "bahtım" Zimmetli ta ezelden, mülküne, gönül tahtım Bunca izahtan sonra, kabul edin, bedbahtım Eyüb'ün sabrı olsa, çatlatan vicdansız o.
.
Mecit AKTÜRK Berlin, 23.04.2014
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.