Web Zaman Damgası

Keşke

[ italik ]

gittiniz
gölgeniz kalsaydı keşke yanımda
gece yağmurları koyuluğunda
ayaklarımın altından kaymasaydınız
gevşek toprağınız dökülmeseydi
bakışında sevgiyi öldüren kızlara


ağladınız
yollarınız kapandı güneşin tözlerine
bir tempo adımlarla geçtiler
sevda yanığı günlerinizden
her kez yeniden başladınız
düğümlü sandınız yürekte közlenen sözleri


baktınız
kafesler arkasından örgülü sözcüklerle
oysa hazırdınız yepyeni duygularla
teninde çiy tanesi olmaya bir gülün
yeniden hazırlamaya sabahları
ürktünüz güneşin birden gözlerini açmasından


hazırdınız
ya da hazırım sanıyordunuz
bir kuş ölürken göğsünüzde
canlandırır sanıyordunuz
uzaklardan size doğru pır pır
uçan kuşlar
yepyeni dikilmiş gömlekler istedi sizden


geç kalmıştınız
gözünüzün önünden başka iklimlere
göç ettiler, körelmiş duygular gibi
uzaktan baktınız kanat çırpışlarına
sonsuz umutlara uçup gittiler
baktınız solup giden sevdalarınıza


ikimize de yaramadı sığındığımız gölgelerimiz



31. 3. 2014 / Nazik Gülünay