Web Zaman Damgası

SON TANGO !...

Senden değildi
Şu an ki kızıl işkencenin nedeni
Kendimle demliyorken kendimi
Mazinin mezarına doğru sürükleniyordum
Bir ileri, bir geri
Birlikteliğimizi düşlüyordum paslı yılların ötesinde ki...

O beste, o güfte ve o ses’le kol kola
Tam yol sen‘li günlerdeyim
Eski bir aşkın artığı olan şu yorgun bedenim
Ve geldiğinde tahammülsüzlük vaktim
Bir gün böyle bir tango’nun alevli rüzgarıyla
Belki de bu dünyadan çekip gideceğim...

Anıları taşırken dört nala
O büyülü Tango Kulaklarıma
Tutuşuveriyorum arkasından bir an da
Yağlı bir çıra gibi parlaya parlaya !
Ve paramparça oluyor mazinin kilidi en sonunda…

Güzelim Tango, dünyamı inip inip inletiyor
“Şecaattin Tanyerli” kadife sesiyle acı da diretiyor
Cellat marka radyom hiç durmadan içimi titretiyor !
Kulaklarımın içini zehirle doldurup
Naftalinli bir pencereden çağlata çağlata içime döküyor !…

“Papatya gibisin beyaz ve ince
Eziliyor ruhum seni görünce
İsmin dudaklarımı yakıyor neden ?
Nedir bu çektiğim senin yüzünden…”

Yırtıyordu ruhumu melodi inceden inceden
O yitik aşk,
Bu kan kokulu notalarla ruhumda gezinirken .
Bir ölüm mutsuzluğu ısmarlanıyordu bana gaipten
Çarpılıyordum, bölünüyordum, eksilip dağılıyordum nicelerce ben…

Tüm eski ben'lerim birbirlerini ezip saldırgınlaşıyordu
Yüreğim aynı işkenceyle son hızla rendeleniyordu
Hani var ya o sihirli tango'nun dediği aynen oluyordu
Aslında bir ölüm vaktini bana tekrarlayıp duruyordu…

Sadece şarkı söylenmiyor,
Cinayete hazır kaderim kendini bana ihbar ediliyor.
“Papatya gibisin beyaz ve ince...” nakaratı eşliğin de,
Kopartılıyorum, buruşturuluyordum, kesilip biçiliyordum
Öyle ki, yaprak yaprak ve lime lime !
Yola fırlatılıyordum o tango’lu günlerden gelmem için bugünlere…

Ceset ceset didikliyor küf kokulu mazi içimi
Her öldüren felaketim benden ediyordu beni
Kimi sevenler bu tango’nun insanı nasıl deli ettiğini iyi biliyor,
Ve öylece yaşam defterinden silip sanki yok etme deneniyor…

“Papatya gibisin beyaz ve ince ! ”
Ben böyle bir tango’ nun ruhun da gezindikçe
Bir idamdan getiriliyordum aheste aheste,
Ve yine yeni bir idama götürülüyordum acele acele !
Azrail ile nöbetleşe !...

Usta tango’cunun çağlayan sesi,
“Papatya gibisin beyaz ve ince’si…”
Beklenmedik bir an da gonk deyiveriyor
Anaforu gösteriyor yelkovanın her titremesi,
Bende ki kan damarlarının candan ibaret o ibresi…

Ruhumun soluğu ölümün iki dudağı arasında
Ölüm manyağı oluyorum eski bir aşkın soluk duldasın da
Tüm benlerim canlanıyor kimi zaman da
Bu müziğin ruhumu ayaklandırmasıyla
Ve her türlü maziyle birlikte giriyoruz iğneli bir tabuta !...

Bir gün beni benden edecek şu ihtiyar radyo
Biliyorum ki beni tanıyan herkes paylaşacak
Ölümümün sevincini tam kadro
Çekmeye yetişemediğim için çilelerimin bir çoğunu
Beste, güfte ve bir de o muhteşem solo,
Bence bu talihsiz cana ölüm bile piyango !
Baş katilim ise, malum o küflü tango !...


…ONATÇA…
İsmail Hakkı Gürcanok
EMİRGAN / İSTANBUL