Web Zaman Damgası

... D İ L E N C İ ...

( BİRİNCİ BÖLÜM )

Sabahın ilk ayaz vaktin de
Sığındım tan körü bir taş duvarlı sineye
Uzatıp yürek ellerimi o geçerken
Sevgi dilenecektim kendisinden...
***
Cesaretimi toplayıp birden
Bir ben sökecektim içimde ki benden
Aşk dilencisi olacaktım o yanımdan geçerken
Hiç işim olmazdı pulla, parayla
Benim işim sadece ve sadece onunla
Onun aşk dilencisiyim bugünden sonra
Sevgisini dileneceğim yürek avuçlarımı açıp ona...
***
Dokunamıyordum / lakin ellerim kendisine yabancıl
Söyleyemiyordum / lakin benliğim kendisine utancıl
Belki onun da yüreği
Benim ki gibi insancıl
Şimdilik bakışlarının dilini deşifre etmek istiyorum
Malum yeni bir tanışma bu, her duygu yeni fasıl…
***
Ben bir aşk dilencisiyim
Madem ki sevgi benim aşım, dolayısıyla ekmeğim
Yüreğime mutlaka onun duygularını katık etmeliyim
Aşkı yüzünden eriyip tüken memeliyim.
Takılmadı bugüne dek ondan bir başkasına ilgim
Yalnız ben onun, hep onun sevgisine doğru çekildim…
***
Üstüme doğru sendelemişti bir gün bir kalabalık durakta
Özür dilemişti mahcup bir edayla sonra da
İlk kez hiç dilenmeden bir “Gülüş” ikram edilmişti o an bana
Bu güzel tesadüfle değişecektir belki de kaderim
Bir heyecan büyütüp duruyor şimdi onun için yüreğim
Yani artık ben onun aşk dilencisiyim…
***
Bilmiyor henüz kendisi aşkını dilenmekte olduğumu
Sabahın bu kör vaktinde bile kendisini soluyup durduğumu
Varlığına bir nefes kadar ihtiyaç duyduğumu
Acaba bir gün bana nasip olur muydu ?
Avuçlarıma para yerine,
Sıcak, sımsıcak bir “Gülücük” kondurduğu !…

( İKİNCİ BÖLÜM )

Şimdi çoğu insanlar sabahın paydosçu uykularında
O ise her zaman ki gibi erkenci vardiya da
Ben kör karanlıkların hüküm sürdüğü loş bir sokak da
Yürek ellerim sevgi tezgahımın baş ucunda
Dört köşeli bir mendil misali
Onlar hep hava da
Geçerken yanımdan fısıltılı adımlarla
Bir dilim sevgisini dileneceğim ondan bana…
***
Kendisi bu duygumu doğrular
Yani her gün bana olan davranışını tekrarlar
Önce komşu dilenciye sevecen bir yüzle sadaka atar
Sonra da ay parçası güzelliğle bana bakar
Fazladan bir “Günaydın” şakıması mırıldar !
Ve öylece boş avuçlarım,
Onun gülüş sadakalarıyla dolup taşar !...
***
Toplamaya başlarım hiç vakit geçirmeden
Bir bir çıkarırım avucuma bıraktığı gülüşleri içinden
Onları aklıma yapıştırmakla meşgulken
Birlikte geçeriz ta yıldızlara dek uzanan
Sanki benim düş törenimden !…
***
Bir "Günaydın’ıyla" ana bana günü olur dünyam
Dışımda ki zemheri imzalı kör sabahın
Tabi ki de hiç farkına bile varmam
Lakin ondan içime fırlatılan günaydın yangını
Bana en devasa ve en güzel bir ikram !...
***
Yayılır kentin her zerresine heyecan titreşimlerim
Peşini bırakmaz, hemen ardına takılır onun düşlerim
Önleyemem öyle durumlarda mutluluk depremimi
Olası her yenilgiyi kaderime yüklerim
Ya da tek başına üstlenir yenilgileri müzmin talihsizliğim…
***
Ben zaten en çok da onun gülüşlerinin dilencisiyim
En platonik denizler de yüzer o gülerken benliğim
Yine kör bir sabah da,
Yüreğimin sevgi ağacından kopardığım cesaretimi
O kez tam karşısında dikeceğim
Şayet ret ederse, o olsun yeter ki ret eden beni diyeceğim
Ve her türlü olumsuzlara peşin bir eyvallah çekeceğim....
***
Sonra da düşünüp taşınıp
Kendisine şu değişimimi sahneleyeceğim;
Tüm cesaretimi sevgi duygularımın üstüne salıp
Ona birden “seviyorum seni“ diyeceğim !
Mademki ben onun aşk dilencisiyim,
Ya bayram edip, ya simsiyah bir ruha gömüleceğim !
Hatta ya yeniden doğup, ya da son kez öleceğim !!!....



İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
M E R S İ N / 2013.........