Web Zaman Damgası

Buğulu Pencere

Uzun, kıvrımlı, inişli ve çıkışlı yol misalidir hayat.

Benim de öyle hayatım,
Öyle düşüncelerim var işte.
Uzun, kıvrımlı, inişli ve çıkışlı...
Ve
Umut yüklü yarınlarım.

Yolun en kıvrımlı sapağında,
Kırgınlıkları, kaybedişleri bulurum,
Dostluğu ve vefasızlığı...
Hayatın devam ettiğini,
Her şeye rağmen var olduğunu,
Var olduğumu..
Belki de hayat, o en kıvrımlı sapağın,
o en keskin virajında gizli.
Ya da bir hüzün sonrası tebessümün altında..

Akşam olur, karanlık kaplar her yeri.
Karanlığı kabul etmeyen odamın,
Buğulu penceresine güneşi çizerim.
Ve gökyüzü tüm ihtişamıyla
Dua senfonisi;
Güneş ay ve yıldız,
Hepsi O'nun yörüngesinde,
Herşey O'nu anmakta,
Ve her şey O'nu göstermekte,
O(cc) var, umut var demekte.
Ve her gecenin sonunda gelen sabah,
Umutlu yarınlara işaret etmekte...

Bilirim her engel yeni bir başlangıç,
Ve bilirim her sabır sonrası lezzet var.
Ve bilirim umut yüklü yarınlarım...

Hayat bu kadar işte...

Çünkü,
Karar vermişim bir kere!
Buğulu bir cam üzerine güneş çizmeye!!!.


Furkan Selçuk - 24 Eylül 2013