Web Zaman Damgası

Sığınaksız kalan Çocuk Gibiyim

Sığınaksız kalan Çocuk Gibiyim

Onu gördüm üzüldüm
Annesi ölen çocuk
Sığınaksız kalan çocuk

Ölüm ne güçlü sessin sen kulağımda
Gönlüm şu çocuk gibi şimdi
Öğütlere muhtaç bir çocuk şimdi:

Annesi ölmüştü çocuğun
Diğer kadınları elinin tersiyle itti çocuk
Tek annesini aradı

Anlıyordum
Güneş sönmüştü...
Ay susmuştu çocuk için...
Güneşi...
Tek sığınağı vardı çocuğun
Anne

Uyku akıyordu mavi mavi gözlerinden
Odadan odaya geçti çocuk
Karanlıktı odalar
Yetimdi odalar
Her odadan kaçtı yetim çocuk

Bakışlarımda hep şu çiçek mana şimdi:
Allah dilerse
Taş şefkate gelir...
Anne ölümlü
Taş ölümlü
Tek Allah Baki
Bir taş yastık olsun bu çocuğa...

Aklım hep çiçek düşüncelerde şimdi
Ve her yas evinden nur oldu fışkıran göğe...
Bir taş yastık olsun bu çocuğa...

Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek
Beynimin ormanlarında çakallar uluyor şimdi
Ömrümün çölünde rüzgar uğulduyor şimdi
Sessizliğim odadan odaya geçebilir bu çocuk gibi şimdi
Sessizliğe kilitlendim
Ölüm vardı her şeye...
Mavi bir düşünceye dalıyorum gusul niyetine şimdi
Taş şefkate gelir...diye haykırıyor gözlerim şimdi
Bir taş yastık olsun bu çocuğa...

Ömür iki kapılı karanlık han oldu şimdi
Çocuklar gibi ağlar gönlüm kalamaz sığınaksız bir an bile
Sahibimiz var Allah.Yok korku

Alnım çatlıyor şimdi
"Ölüm var her şeye" diyor yas evi
Savaşır ölümle, hayat dünyanın her yerinde...
Ömrün her mevsiminde bu çocuk gibi gönlüm...
Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek

Gözlerim çeşme olmuş şimdi
Bilinsin bu gerçek diyor yas evi
Anne ölümlü aydınlık
Ölümlü güneş...
Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek

Gördüm
Dünyanın bir yeri karanlık
Bir yeri aydınlıktı...
Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek

İnandım
Bu çılgın dünya yanar- döner
Her ışık söner...
Bir gün bu yas evi de bu çocuk gibi çaresiz kalacaktı.
Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek yok korku

Kaçtım fahişe dünyadan
Ölüden-diriden
Kendime mavi sığınak için
Bir ölümsüz aydınlık için
Sahibimiz var Allah.Yok üzülmek