Web Zaman Damgası

TARÜMAR ETTİN YÜREĞİMİ...

[ italik ]

Bir ağrı var içimde,küpünden sızamayan,
Durup durup kuduran,deniz gibi çırpınan…
O büyük sessizliklerin,çığlıkların bağrına,
Gömülürüm,çekilip mabedime,kabuğuma,
Silkinip,dirilip küllerimden,bağlanırım hayata…

Bu şehir,bu sokaklar,bu yağmur,
El değmemiş bakir ve tuzlu acılar,
Kendime sakladığım hüznümde,
Çürütür beni,yüreğimin dehlizlerinde…

Kim fark eder,göğsümdeki boşluğu..!
Kim ağlasın,omzunu versin,benim için,
Yasımı kim tutar,okur ardımdan fatiha..!
Derin bir uçurum kalsa da ardımda…
Bir intihar gibi,kalleş olup o sevdiğin,
Sırtına,hançer gibi saplar geçmişini,
Öldürüp,akbabalara peşkeş çeker leşini...

Azalırsın dirhem dirhem,kendi içinden,
Yargılarsın utançları,vicdan mahkemesinde,
Fırsatları tükettik,ne kaldı söylenmeyen,
Yanılmışım,kırağı düştü hayallerime,
Masum bir köy türküsüyüm ben,sadece,
Tınısında ve nakış nakış sevda işlenen…
Gidiyorum işte,yorgun bir savaşçı gibi,
Tükendi inançlarım,açmadı kardelenlerim…

Ben,yoluna ve ortaya koymuştum,yüreğimi,
İnsafsızca tarümar ettin,içimdeki güzellikleri…

19/04/2006 Muğla/Dalyan