Web Zaman Damgası

ölümün göz kırpması;;

şevk ve istekle!
tutunacaksan Oğuz Atay ile tutun bana-

müşfiklenmiş
tuala boyanan boyaların
has renklerine kavuşurken
mavilikler, mavilikler derinden mavilikler!

tutuşmuş bir gölgenin
en idrak edemediği tek unsurken
şiir'i Nazım bulsaydı
kesin utangaçlıktan bir konyak'a teslim
olurdum annem beni
doğururken!

önümüz Ağustos
mistiklerin uçuştuğu
kuşların göç edemediği
rivayetlerin ortalığı el aldığı bir dünyanın
en mesnevi dokunuşunu hissettim
dudaklarının en çukursuz
mayınlarına ayak basarken!

duruldum-
bir suyun duruluşu gibi
anımsadım bir şiir okurken kekeme
olduğumu
babamda kekeme
yalnızlığımda kekeme
doğuşum keke*me!

ölümün bir süt dolgunluğu
kadar koyu olsaydı / her gece
boğulurdum / her gece ölüm
kusardım çocukken!

ayaktayım. da
nasıl oluyor bir sigara yakarken
bir şarkı dinlerken
ya da bir şiir okurken
ölmenin ne kadar
mucizevi bir kanat olduğunu
bir kuşun kanadı kanarken azımsadım!

oğuz hıracan