"Bir nefeslik yaşam ödünç ver ey hayat" isimli şiir 1.12.2018 19:58:03 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Uzatsam tutar mısın elimi alır mısın bu kör kuyudan ömür dediğin bir uçumluk kuş bir adımlık düş hazan rüzgarları esiyor şimdi bu şehirde savurup duruyor oradan oraya beni köküne küsmüş ağaçlar gibiyim içim dışım kahır
düşleri parçalanmış bir üçgenin ortasında umarsızım koca koca taşlarla vuruldu kalbim yalnız, yaralı ve yorgun sevinci hırpalanmış bir çocuğum ... . acılar ayaz, acılar buz gibi soğuk, dinmiyor sızım üşüyorum ışığı olmayan kör karanlığa gömdüm hayellerimi bütün yıldızlar söndü içimde bütün sevinçler öldü sarıl ey sevdasına yandığım hayat yalvarmaktan yoruldum bir nefeslik yaşam ödünç ver...
şimdi bir köşede bükükse boynum gülmüyorsam sür saçlarını yaralarıma yeter bu küsmüşlük yeter bu üşümüşlük ser üzerime güneşini ısınayım
yıllar acımasız, yollar dikenli, dizler dermansız yamaya yamaya giyiyorum üzerime her gün hayatı sürüne sürüne yürüyorum yürüdüğüm yerde ayaklarım kan revan içinde bir nefeslik yaşam ödünç ver ey hayat koy yorgun başımı göğsüne dinleneyim
Nuri CAN
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.