Web Zaman Damgası

Mecburduk

[ italik ]


pır pır eden ışığımızla dönüp baktık
ay duruyor mu yerinde
karanlıktı bize anlatılan masal
yerinde duramıyordu kadınlar
arkalarından yürüyorlardı gençlerin
çöller içmişti sularını
susuzdular


arkamızda kalan yolları da yürümeye mecburduk
görebilmek adına
önümüzdeki ışığı
daha da açarak gözlerimizi
adımlarımızı sıklaştırarak
bütün dar boğazlarda
inatla


yaşadığımızı anlatmak için
kanıtlamak üzre varlığımızı
bırakmaya mecburduk
silâh karası ellere
siper ederek göğsümüzü
bırakmaya mecburduk korkuları arkada


bizeydi zulüm
akıtılan kan
önü kesilen yollar


dik duralım bir lâle gibi ince boynumuz
bir kamışca eğmeden başını rüzgârlarda
ki canlansın titrek ışıklar
aysın karartılan ay'lar


çoğalsın sesler ki
korkulan olmasın
bir araya toplansın
en güçlü eller
havaya kalksın yumruklar
önümüzdeki yola bakalım
karanlık çekilsin geri


bir anda çoğalmaya mecburduk!


27. 2. 2013 / Nazik Gülünay