Web Zaman Damgası

Öfkeler Dinsin!

//Ne mutlu! Sevgi ile, hoşgörüyle barışık
Çehresinde tebessüm, insana hoş bakana.
Bir yaram var derinde; sebebi çok karışık
Devletim çare bulsun; sitemim Başbakana!//

Dert bir benim olsaydı, ar ederdim demeye
Kol kırılır, vallahi, yen içinde kalırdı.
Sizleri çağırmazdım bir bedel ödemeye
Kin kokan habis uru, Lokman hekim alırdı.

Konu, herkesçe mâlum; hepimizin dilinde
Âkillerle sarıldı dört yandan etrafımız.
Son umudumuz Botan, Irak'ın Kandil'inde
"Verelim gitsin" dedik, dinlenmiyor lafımız.

Şu hâle bakar mısın; hâlâ gökte Bayrağım,
Bırakmış kendisini rüzgarın kollarına.
Ne bağım yağmalanmış; ne yıkılmış ocağım
Ne de mayın gizlenmiş, ŞIRNAK'ın yollarına!

Olacak iş mi canım; kaç aydır ülkem sakin
Cami avlularında yumruklar sıkılmıyor!
Hani, laf aramızda(ben de sevindim), lâkin
Terörist el vermezse hökümet yıkılmıyor.

Bir zamanlar "imkansız", "bir serap" iken, o mut
Şimdi az ötemizde; tehlike kapımızda !!!
Ufuktan güneş doğmuş, çiçeğe durmuş umut
Meğer, meymenet yokmuş; kin kokan yapımızda.

Ey terörist arkadaş! Ne bu telaş, acelen?
Karpuz da kesecektik; kan görecektik daha
Akıllanmış olsan da, hallolsa da meselen
Kal, ne olursun gitme! Kan kustur her sabaha.

Gidilir mi öyle boş? Almadan Van'ı, Muş'u
Size el bağlayanı, kahrederek, üzerek.
Bari öldürseydiniz, barış denen o kuşu
Kırıp kanatlarını, bir güzel de ezerek.

Boşuna mı yedirdik size onca dışkıyı?
Az mı cana kıymıştık; çaktırmadan, sessizce.
Birlikte besleyelim kin, nefret ve kuşkuyu
Kan dökerek yaşamak iyi değil mi sizce?

Biz ki, bu saf milletin, öncüsü, rehberiyiz
Eksik olmaz, ölsek de, elimizden hiç yafta.
Bir Türk dünyaya bedel! Sözümüzün eriyiz
Buluşturduk Orhan'ı hainle aynı safta!

Gitmez de kalırsanız, sözümüz olsun size
İzmir, Mersin, Adana, Maraş'ı vereceğiz.
Hemen hayır demeyin iki göl bir, denize
Siz olmadan ortamı biz nasıl gerecegiz?

Fazla söze ne hacet; millet artık takmıyor
Biz "verelim" dedikçe, gına geldi herkese.
Horon da tepiliyor, gözden de yaş akmıyor
Lanet olsun, ne deyim, ben böyle ateşkese!

Müneccim edasıyla çok niyetler okuduk
Yanılan hep biz olduk; öngörümüz foss çıktı.
Yumağımız kindendi, kirli kilim dokuduk
Bu kasvetli havadan bu millet artık bıktı! ! !

Zannetmeyin ki dostlar, ateşim çok yükseldi
Unuttum başbakana arzını sitemimin
Bu şiiri yazarken aklım başıma geldi.
Köküne balta vurdum, mesnetsiz matemimin.

Geç de olsa anladım; ters düşülmez milletle!
Böyle geçmez bir ömür; kaş çatıp, kalp kırarak.
Özür dileyip halktan, tanıştım faziletle
Yaşamaya söz verdim, doğruyu haykırarak.

//Hatasız tek kul olmaz; böyle der, hadis, ayet
Fikri farklı olana demeyelim "hainsin"
Bizi kimse bölemez; birlik olursak şayet!
Allah rızâsı için, n'olur öfkeler dinsin!!!
Allah rızâsı için, n'olur öfkeler dinsin!!!//

Mecit AKTÜRK
Berlin 17.05.2013