Web Zaman Damgası

İBRAHİM BİN EDHEM HZ. 1...

[ italik ]
İbrahim Bin Edhem,Belh şehrinde,
Kılardı beş vakti,her gün camiide,
Fakiri ederdi, bolca himaye,
Halkı tarafından, sevgili kimse,
Gece,gündüz halka,koştu hizmete.




Uzandı yatağa ,bir gece vakti,
Henüz uyanıktı,gürültü çıktı,
Zannetti çatısı,başına çöktü,
Muhafızlar hemen,bulmaya çıktı,
Baktılar irice,uzun adamdı.




Getirdiler iri kıyım birisi,
Ne işin var adam, bu gece vakti,
Adam-Sultanım ben, garip deveci,
Kayıptır arıyorum,benim deveyi,
Gezerken sarayın,karşıma çıktı.




Be hey adam sanki,deli misin de,
Hiç çıkar mı dama,kocaman deve,
Sultanım sen bunca ,konfor içinde,
Girerim sanırsın,kutlu cennete,
Niye kızıyorsun,benim halime.




Uyku haram gitti,bütün bir gece,
İbrahim Edhemi ,aldı düşünce,
Gece kendi vardı,hep ibadete,
Sabah emir verdi,askerlerine,
Hazırlanın sefer ,uzak bir yere.




Kırk muhafızıyla,çıktılar yola,
Vardılar büyük bir ,yaşlı ormana,
Durun dedi daldı,yalnız başına,
Issız,vahşi hayvan, vardı ormanda,
Korkmadan yürüdü,yüksek yamaca.




Kuşlar ötüyordu,cik,cik,cik diye,
Kendini kaptırdı,başladı zikre,
İçinden gelerek,kalpten gizlice,
Ferahladı birden,dönmek nafile,
Çok uzaklaşmıştı,askerleriyle.




Yoksa mezar mıydı,bu orman ona,
Çok yorgun,acıktı,vardı akşama,
Azık çantasını,açtı ortaya,
Dedi alayım ağzıma,bir kaç lokma,
Su sesi dereden,çıktı aramaya.




Su almak için o, girer dereye,
Bir kartal kapıp da, kaçar nafile,
Azıksız artık koşar ümitsizce,
Ormanda kartalı, başlar takibe,
Kartal uçup konar,yüksek bir yere.




O da ne? Kartalın, vardığı tepe,
Bir adam bağlanmış,yatıyor yerde,
Kartal besler onu,taze ekmekle,
Uçtu,gitti kartal,vardı yanına,
Be hey adam söyle,bu vaziyet ne?




Ben tüccarım geçtim, iki gün önce,
Yol kesenler baskın,yaptı bizlere,
Koymadılar bir tek, canlı kimse,
Bağlayıp bıraktı, yüksek tepeye,
Vahşi hayvanatlar, yesinler diye.




Yol kesenler gitti,biraz öteye,
Canu dilden dua, ettim Yüceye,
Rabbim yalnız senden,gelir mucize,
Allahım gönderdi,gündüz ve gece,
Kartal değildi o, Haktı gerçekte.




İbrahim Bin Edhem,aldı kokuyu,
Kalmadı kalbinde,dünya korkusu,
Bağlandı kalbine,Allahın nuru,
Hakka bağlı artık,mübarek gönlü,
Dünya sultanlığı ,bıraktı onu.

22.04.2013//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN