Web Zaman Damgası

Gül Mezarın Başındayım

Seherlerin bana en gül olanı bu...
Uçuyor beyaz kuşum uzaklara
Allah'ım tuzak kur tuzaklara

Özlemim deniz oldu...
Otuz değil kırk değil
Elli yaşındayım
Gül mezarın başındayım
Gül sofranın gül aşında
Öz ağlıyor, göz ağlıyor, şükürde dilim

Meyve verecektir kırılan dalım
Bin güneşle aydınlanıyor yolum

Bu seher ömrümün en gül anı
Melekler tutuyor gibi insanı
Kül oluyor insan
Kul oluyor insan

Kul oluyorum
Kül oluyorum


Gah oturuyorum hayalimde ilim sofrasına ve diyorum:
On dört asır ötelerde ilim

Gah dalıyorum bir savaşın hayaline ve diyorum:
Şu başsız kişi Cafer-i tayyar mıdır
Bu dünya hala bize yar mıdır...


Gah geliyor gözümün önüne Mekke
Mekkenin dağı -taşı der bana
"Miracın sahibi " o

Ak Mekke'nin dağı -taşı ak bana
İz iz öpeyim kim kurmuş bunca yıl tuzak bana

Gah dile geliyor gözümün yaşı
Gözümün yaşı der bana
"Kevser sahibi o"

Ak gözümün yaşı ak bana
Yaşamışım bunca kara yıl güneş uzak ay uzak bana


Gah aklıma akıyor gül ömür ve diyorum :
Adın gül asrın gül
Anam -babam feda olsun desem az sana
Senin gözünle bakmazsam
Kışlar yaz bana
Siyahlar beyaz bana
Beyazlar siyah
Sensiz bir an günah bana
Ay güneşten alır ışığını
Aya çevrilen ayna değilsem eyvah bana


Gah hayalim koşuyor hicret günlerine ve diyorum:
Güvercinler askerleri...

Ebu bekri ,Aliyi an gönlüm
Yıldızları ayları...

Gah koşuyorum koşuyorum varamıyorum ona
Veysel gibi yanıyorum
O gül gibi yanayım
Yak
Gül hasret beni

Gah kirim geliyor aklıma
Gah yalanların peşinde koşuşturmaları gönlün

Vah sana gönlüm
Çiçeksiz bal yapar mı arı
Kur'anla kovmalıydın şeytanları
Müzdelifeden toplayıp taşları...
Bir ömür atmalısın kendine
Gözden akıtıp yaşları

Aklım
Önle gönlümdeki talanı
Güneşim
Karanlık kalsın kov yalanı

Gül mezarın başındayım
Kim olsun benim gibi dertli
Elli yaşındayım

Gah Sırat geliyor aklıma
Ve diyorum:
Sırat köprüsünü geçmekte de ne var
Göz yaşlarım olsa tutunacak dalım

Gül mezarın başındayım
Gül mezarında gül aşında
Utanıyorum söylemeye
Elli yaşındayım

Geç kaldım ,geç kaldım
Ah derya değil damla düşse payıma
Güneş teğet geçse de gönül köyüme
Yine derim ki,geç kaldım

Allahım güneşler ver , soyuma
Bana ettiğiyle kalsın düştüğüm bu kör kuyu