Web Zaman Damgası

....YİRMİ BEŞ MART....

Yirmi beş mart günü gece saat bir
Telefon çalıyor, karşıda ses yok
Suskunluk belli ki acı haber var
Tahminim doğruydu, ölmüştü anam....


Hiç bir şeyi yokken düşmüş aniden
Bitmiş birden hayat göçmüş faniden
Çok çekmişti hayat, denen caniden
Sabahladım o gün, ölmüştü anam....


Gurbette o gece dünyam karardı
Üzüntüm sonsuzdu rengim sarardı
Ölmeden önce hep, beni arardı
Çok acı çekmiştim, ölmüştü anam....


Cenazeye o gün, yetişmez oldum
İki gün yol aldım ağlayıp doldum
Yemedim içmedim, sararıp soldum
Mezarını gördüm, ölmüştü anam....


Gurbet acısını ben o gün çektim
Acıyı çekerken yalnız ve tektim
Her yirmi beş marta acıyı ektim
Dertliyim dostlarım, ölmüştü anam....



25 / 3 / 013 Saat ....177

IŞIK Mehmetali


Anacığımın Ölümünün 8 yıl dönümü anısına............


Sekiz yıl da ne ki; dün gibi âyan,
"Gurbed" ne bed imiş, kalmışsın yayan!
"Vatan"- vatan n-diye, söyler ağlayan?
Onbeş Ocak günü, ölmüştü Anam...
Rahmedlik oldular; Nurdan çağlayan,
Hayır eyle ve an, yanında: Anan. .......kadiryeter



Ananın özlemi yürekte yare
kaybeden yürekte oluşur pare
Onsuz kaybolunur, gidilir nire
Rabbin takdiri, Cennetlik anan...........Kadir Tozlu