"....YİRMİ BEŞ MART....187" isimli şiir 26.11.2018 21:35:21 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yirmi beş mart günü gece saat bir Telefon çalıyor, karşıda ses yok Suskunluk belli ki acı haber var Tahminim doğruydu, ölmüştü anam....
Hiç bir şeyi yokken düşmüş aniden Bitmiş birden hayat göçmüş faniden Çok çekmişti hayat, denen caniden Sabahladım o gün, ölmüştü anam....
Gurbette o gece dünyam karardı Üzüntüm sonsuzdu rengim sarardı Ölmeden önce hep, beni arardı Çok acı çekmiştim, ölmüştü anam....
Cenazeye o gün, yetişmez oldum İki gün yol aldım ağlayıp doldum Yemedim içmedim, sararıp soldum Mezarını gördüm, ölmüştü anam....
Gurbet acısını ben o gün çektim Acıyı çekerken yalnız ve tektim Her yirmi beş marta acıyı ektim Dertliyim dostlarım, ölmüştü anam....
25 / 3 / 013 Saat ....187
IŞIK Mehmetali
Anacığımın Ölümünün 8 yıl dönümü anısına............
Sekiz yıl da ne ki; dün gibi âyan, "Gurbed" ne bed imiş, kalmışsın yayan! "Vatan"- vatan n-diye, söyler ağlayan? Onbeş Ocak günü, ölmüştü Anam... Rahmedlik oldular; Nurdan çağlayan, Hayır eyle ve an, yanında: Anan. .......kadiryeter