"özgürlüğü doğuran masumiyet operası" isimli şiir 12.7.2017 01:03:33 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
varlığına gülümsedim dalganin köpüğe dónüşmeden az evveldi yaşamin nasil bir tinisi var biliyorum ölmenin taze kokusunu alıyorum fakat hiç doğmamak nesi
Ölüler Korosu
sana hiçbir şey bırakmadım tanrıların ıslak atkılarını el-vedaya bulanan gök kızıllığını saymazsan buldum sizi dağınık varlıklar aydan evvel sudan önce yükseklerde ne malım ne mülküm vardı kazancım yoktu hiçbir yaşamıştan ağzımdan en yüce makamlara bulaşan bu hastalık bana hiç yaşamamışım gibi hissettirene kadar işte şimdi acelem var yaşama ve duymaya doğru
Poa
ilahi otoritenin gözünden kaçtım sapkınlık daha çok domuz çobanlığına benziyor burda büyük bir denizin içinde farklı renkli aynı türden canlılar çatlatıyor yeniden doğanları sözle anlatılmayan hazlar içinde tıka basa mutlulukla doymuş olacak kim varsa etrafımda[ /italik ]
Şeytanlar Korosu
kuru ve yaşlı ağaçlar ardında henüz başladı resmim yuvarlak karanlığın içinde gözleri oyuk olacağım beni hissetmenize gerek yok içime defalarca giren bu dalları kesmeyin yeter temas noktam yok özgürlüğü bir tanrının arabasından satın aldım o ıslanmıyordu içindeydi dışındaydım
tutsaktı özgürdüm
Melekler Korosu
kasırgaların kız kardeşi bana gerçekleri anlattı son nefesini veriyordu parmakları tersine dönmüş ve bir parça hali kalmıştı fanustan yeni çıkmıştım bu denizin iyi oyuncularını gördükçe gözlerim yaşardı azı dişlerim zavallı köpekbalıkları iyi oyuncular olmalıydı efendimizin karanlığın kardeşiyle yaptığı anlaşmada yükseklere çıktım saydam örtülere gömüldüm bir ayna verdi bana Poa çıplak olduğumu gördüm ve ona şöyle dedim
bizi masumiyetinle öldürebilir misin masumiyet zarından çıkmadan yap bunu iyi ve saf bir melek daha için yarısı için bile ölebilirim
Poa
bu bir şarkıdır görüp duydukça uzayan her saniye gözlerimin ardından bakabilmek için milyonlarca yıl bekliyor onlara mutlu resimler gösteriyorum mutsuzluk ve kabusları sert kayalarda parçalayarak her gün ölümünde tekrar doğuyorum dehşet yüklü gemilere kuş yollayan benim iki yaradan akan kanı aynı havuzda topladım dökme rüyaların katılığında beni cömertçe yaratan varlığa seslendim kangren umutların annesini aldı üzerimden kolu kopuk sevgileri üst makamlara taşıdı ben ve benim gibilere o ve onun gibilere
dönerken uğradı
Melekler korosu
ruhumun sahibiyim hayat boyu ve hayat ötesi
Şeytanlar korosu
canlı cansız ve güzelliğini kabullendiğim ve kabullendiğim her şeyin sahibiyim
Ölüler Korosu
hiç bir şeyin sahibi olmadığımı görüyorum kendim ve suçlarım dışında
[ italik ]Poa
özgürlüğüm dışında sahibi olduğum tek şey ondan başka bir maddeye sahip olmayışım
ve bu özgürlük beni ölümsüz kılıyor [ /italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.