"...KARALARA BÜRÜNDÜ....167" isimli şiir 26.10.2018 22:41:04 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Aşk pınarım kurudu ağaçlar ağlıyordu Gökyüzünde bulutlar, karalara büründü Sensiz geçen her günün hasreti dağlıyordu Hasret çeken bu gönlüm, karalara büründü....
Giderken düşünmedin beni yaralı koydun Seni gören gözleri elinle bir bir oydun Bana kefen giydirdin libasımı sen soydun Görmüyor artık gözüm, karalar büründü....
Ahtımız vardı senle hani hep gülecektik ? Kuru ekmeği bile seninle bölecektik Ayrılık yok demiştik olursa ölecektik Ahtımız dile geldi, karalara büründü....
Soldu aşk bağımızda diktiğimiz o güller Bülbül ah-ı zar etti açmaz tomurcuk güller Bitir bu ayrılığı, yazıktır açsın güller Güller bile açmıyor, karalara büründü....
2 / 10 / 012...167
IŞIK Mehmetali
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.