...KARALARA BÜRÜNDÜ....167
Aşk pınarım kurudu ağaçlar ağlıyordu
Gökyüzünde bulutlar, karalara büründü Sensiz geçen her günün hasreti dağlıyordu Hasret çeken bu gönlüm, karalara büründü.... Giderken düşünmedin beni yaralı koydun Seni gören gözleri elinle bir bir oydun Bana kefen giydirdin libasımı sen soydun Görmüyor artık gözüm, karalar büründü.... Ahtımız vardı senle hani hep gülecektik ? Kuru ekmeği bile seninle bölecektik Ayrılık yok demiştik olursa ölecektik Ahtımız dile geldi, karalara büründü.... Soldu aşk bağımızda diktiğimiz o güller Bülbül ah-ı zar etti açmaz tomurcuk güller Bitir bu ayrılığı, yazıktır açsın güller Güller bile açmıyor, karalara büründü.... 2 / 10 / 012...167 IŞIK Mehmetali |
-------------------------------------------------------P.J. BAİLEY
Beğendim.
..................................... Saygı ve Selamlar...