Web Zaman Damgası

192.OLMUYOR ANNEM SENSİZ

Annem iki yılım geçti sensiz yine,
Unutmam ki Annem, seni bir an bile,
Gecemde gündüzüm,rüyam hep seninle,
Olmuyor ki Annem ,sensiz her günüm çile.




Anne de baba da insanın yakını,
Yetim öksüz olursun onlar olmadı mı,
En güzel evler, bana virane sanki,
Geçmiyor ki Annem, günüm eskisi gibi.




Mezarın yapılmış,çok güzel olmuş,
Annem isterim ki, cenneti bulmuş,
Rabbül Alemin cc, senden razı olmuş,
Gülllerin açılsın, mezarında Annem.




Bayramlar geçti bak, yine yalnız sensiz,
Gecem sensiz gündüz,artık belli belirsiz,
Hiç olur mu Annem, bir evlad annesiz,
Hakkını helal et,bizlere sen Annem.




Ne var ne yok Annem,yerin altında,
Üstünde değişen yok işler yolunda,
Rabbim rahmet etsin, bütün kullarına,
Bizleri bekliyor ölüm her an pusuda.




Gelmezsin bilirim,artık sen buraya,
Gidenler memnun ki,dönmez dünyaya,
Her kulun başına,gelir bu sırayla,
Ölüm bir köprüdür,Cenneti Alaya.




Yağmur kar yağar, ıslanır mısın Annem?
Gece olur insan ,korkar aceba neden?
Mezar çok karanlık,korkunç geceden,
Korkuyorum Annem,inan ben ölümden.




Rabbim acır cümle, mümin kullarına,
Hüdayi der herkes, Cennetine vara,
Dünya imtihanı, zor,her günü çile,
Rabbim Gafur Rahim,acır kullarına.

11.10.2012//Kırıkkale
Hidayet Doğan