Web Zaman Damgası

Ardanuç'ta

Yüzlerde tatlı telaş, müstakil evler şendi.
Damlar zemin katında
Meşeli yamaçlarla kuşatılmış her koldan
Koşturduğum bahçeler.
Vuslatta sevgililer, yaslanmış kara duta.
Tombul kiraz, incir, nar…
Burda dinmiyor bahar, der Ardanuç’ta.

Çıvgınlarla yeşerir başı dumanlı dağlar.
Hezeyanlara mahkum
Efkar tepesinde bir gelin ağlar.
Uçurtmalar küs mü beyaz buluta?
Çoruh boylarında virane bağlar
Yarını muallak yer Ardanuç’ta.

Her karış toprağında bin çeşit numune var.
Damar damar cevheri
Köpüklü serin sular hırpalar çeperleri
Ne yular vurulur ne de yol tutar.
Bakır tozu yutmuş üç-beş tekaüt
Bent nasıl örülür, sor Ardanuç’ta.

Tarihe ışık tutar, kalenin duvarları.
Ne mahpus hanesi ne avlusu var
Suç mudur iblisin avukatlığı?
Hani o bayramlar bu şirin yurtta?
Nedendir onulmaz efsaneler var?
Eşkalı lekesiz sur Ardanuç’ta.

Kavisli yokuşlardan, zaman meçhule akar
Yerinde ağırdır köşe taşları
Geçit vermez eşkiyaya, hayduta.
Çeşmeli duraklarda birikir tali yollar
Kol kola söylenir zafer marşları
Ata yadigarı bar Ardanuç’ta.

Yüzlerde korku telaş, doksan üçlerde kaldı.
Göçüyor kafileler
Düğün halaylarının dövdüğü kavşakları.
Ne Kiskim’e uğrar, ne de Şavşat’a
Hangi diyardadır masal durağı
İllaki bir bilen var Ardanuç’ta.