Web Zaman Damgası

A V A R E M U ...

Bozulmamalıdır boş yere seyredenlerin asabı,
Kim bilir zor durumda ki o ana'nın gerisinde ne ölüm hikayeleri saklı
Biraz onu da anlamalı ?
Gayri meşru oğlan’ın öz anası,
Başkalarının günahını yağmurlu bir gece sokakta kusmuştu !...
Hayat biliyordu ona neler olduğunu
Doğan çocuğun adı Raji olmuştu
Ve sonraları onun ömrüne “Avare Mu” gelip konmuştu...

Hava bir sünger gibiydi adeta
Sıcağı emiyordu gecemiz üzerimize kıyasıya
Kemik yaşım henüz çömezdi o zaman daha,
Oysa hayat yaşım sanki fi tarihinden kalma…

"Avare Mu' ydu" filmin adı
Filmin şarkıları da sımsıcaktı !
O zaman ki ben ve diğer insan evlatları
Hepimiz Avare Mu hayranlarıydı
Beyaz perde de bas bas bağırtılıyordu fimin hit şarkıları...

Havanın sıcaklığı yetmiyormuş gibi arka arkaya
Lirik hint müziğinin sıcaklığı da eklenince bir de yanına
Mehtaplı bir Adana akşamı yağıyordu "Avare mu" sevenlerin ruhlarına
Ve Raji hayranları büyük bir sabırsızlıkla
Sırılsıklam bir sinema ölümüne hazırlanıyorlardı kıyasıya…

Ben dahil, bekliyorduk hepimiz sihirli perdenin açılmasını
Yer, ikinci kat, yazlık “ Esen Dam Sineması.”
Sanki eritecek gibiydi terli vücutlarımızı,
Gök kubbe’den sıcağın iştahla üzerimize yağışı !...

Semt, Güney’in yoksul bir varoşuydu
Etraf hep “Benim Sinemalarım’la” doluydu
Çocukluğumun siyah-beyaz gök kuşağı
Şu an tam karşım da ve heyecanımla yan yana duruyordu
Nihayet filmin başlama GONK’u,
Zamanla olan yarışını birden en gerilere savurdu…

Ellerim de sucuklu ekmek lavaşı
Katık ediyordum bir de yanına “ Benim Sinema'mı.”
Avare Mu’yu seyrediyordum içim yanası !
Fark ettirmeksizin bana bile doğrusu,
Kaydedermiş meğer ruhum her yaşattığı duyguyu
O filimde ki Raji'nin tüm telaş ve korkusunu,
O yüzden bugünkü ruhum,
Yarın daha da gerçekçi anacaktır Avare'nin konusunu...

Raj Kapor filim boyu
Ha bire çalıyordu !
Aşk, ekmek, para, eline ne geçerse onu,
Hem seviyor, hem gülüyor ve hem de ağlıyor
Ve hem de ağlatıyordu !
Önce cefakar bir ana doğurmuştu onu
Sonra da hayatın elinde oyuncak oldu.
Şimdi de kendi kılıfına uyduruyordu,
Hayat yeniden doğuruyordu o Rajkapor'u...

Bir de “Nargis” vardı,
Nargis, Raji’nin ilk ve son aşkının yegane divası !
Kökleri ta çocukluk yıllarına dek uzanıyordu
Yani ikisi de,birbirlerinin çocukluk aşklarıydı
Seyrine doyamıyordum !
Bir gün benim de öyle bir sevgilim olacak mıydı ?...

Avare Mu !...
Her çeşit alev dalgalanıyordu filmin mayasın da
Artık hayat da ne tür çileler varsa ?...
Yaşamadan görebiliyordunuz hepsini bu Avare Mu’da...

Öyle kolay kolay unutulur muydu;
Yalancı bir mutlulukla yaşamaya mecburiyet,
Mahcubiyet, insaniyet, iyi ve kötü niyet,
Sevgiye ve sevgiliye yanındayken bile hasret,
Görsel ihtişamıyla cehennem ve cennet…
İşte Avare Mu bütün bunların içeriğinden ibaret ?!...

Hele “Haydut Kaya” kötü adamının o iğrenç durumu
Kötülük, şirret,namı değer ihanet !...
Her kötülük o adam da siyahlı beyazlı alevlerle mevcuttu.
Sancılı çocukluk yaşayanlar için dram;
Bir dinamit gibi olmasaydı eğer,
Belki de benim ruhum o filmi çoktan unutulurdu ?!...

Koca senaryo yakıp kül etmişti insanları film boyu
Titreye titreye dayanmıştım filmin heyecanlı sahnelerine
Hava da, gündüzden kalan sarı sıcak olduğu halde.
Bir Savcı’nın gayri meşru, Raji isimli sefil çocuğu,
Karşım da müthiş trejikomik hayatlar yaşayıp duruyordu !...

Ya o “ Avare Mu, “
Büyülü şarkısı yok muydu ?
Al aşağı etmişti çocukluğumun zaten karmaşık olan ruhunu !
Bugün bile hissederim andıkça ben aynı ruhu,
O şarkının içimi sızım sızlatan sarhoş edici buğusunu !

Ve birde;
Yazlık “Esen Dam Sineması’ndan” çıkıp
Gecenin bir yarısı evine giden filim sonu,
Unutamadım, unutamayacağım da daha yıllar boyu
Filimi izledikten sonraki o Raji artığı,
Durmadan ölen Adana'nın ben kavruk çocuğunu !...



İ.Hakkı Gürcanok
Yıllardan bir yıl...
ADANA............