Web Zaman Damgası

İsterdim...kendi dilimden

İsterdim...kendi dilimden

ıslak kaldırım taşları vardı,nice nice ayrılığın göz yaşlarını yansıtan
şirin yuvalar vardı fincan fallarında kayıp-olup giden
nice eli sıkı çakır elası rengleri vardı
ortalıkda baş bar çeken n'şeref
yıldızsız,
şefkatsız
gözleri yolda kalanlar vardı

damlalar
diğer damlaya iz bırakırken göz pınarlarında
pörsümüş al kızıl yanak üstün de
kibir’i hep gizlidir kibirli kipriyin
kirlenmiş kirli bir kentin dar sokağında

nice nice avuclarında kär kalan ıslaklı mendil
iyicilliğini yitirmeseydi olası o haysiyet
şimdi pejmurde olurmuydu koyunlarda sarılı nasırlı yüreyin ?

ve
o ....!
böyle bir kent/de yanlızlığın yalın halindeyken bugün
anlamsız bekleyişlerinin kıskaçındayıdı ,y a n i
dilekleri
ne izanı .!
ne/de izahı olan...!

can
nefes adına
gülüşlerinin şekli
...ekşimiş suratını güldürmüyordu artık
modası geçen o hayat..!

ki
ebrulu gecelerine
ahududu şekerindeydi
saçları kırlaşan gözü kör nazene'nin

azçık açık ve duru
mesel gözbebeği renginde
ardıç rakı/ma eşlik eden mezelik olsun istedim
olgun çerez
i s t e r d i m
kendi dilimden olsun

Kadir Haktan TÜRKELİ