Web Zaman Damgası

HOCALI (KARBEYAZ KARANFİLLER)

Onlar daha melekken seksen üç masum çocuk
Goncalaşıp kundaktan çiçek açı o güller,
Soğuktan titrer iken sırtında yoktu gocuk
Gecenin ayazında figân tutup bülbüller,
Kıpkızıla boyandı karbeyaz karanfiller…

Doksan iki yılında yirmi altı şubattı,
Koçaryan’ın itleri Hocalı’yı kuşattı.
Tek kapı atlamadan mezâlimi yaşattı.
Boyun büktü biçare savunmasız sümbüller,
Kıpkızıla boyandı karbeyaz karanfiller…

Paramparça ettiler hamile anaları,
Solmadan gelinlerin eldeki kınaları.
Taşlarla parçalandı yavrumun kafaları,
Dibinden kesilirken ‘’Allahım!..’’diyen diller
Kıpkızıla boýandı karbeyaz karanfiller…

Doldurdular çukura yüz altı Türk anayı,
Acımadan yaktılar mahalle ve obayı,
Kirlettiler köpekler bacım gelin Suna’yı
Dağ-taş şimdi yastadır ağlaşır bizim iller
Kıpkızıla boyandı karbeyaz karanfiller…

Bu ne vahşet Ya Rabbim tam altı yüz on üç can!
Bütün dünya seyirci çünkü akan bizim kan!.
Türk ölse de bin doğar tekrar kalkar omuz-yan.
Kardeşimi semirir doymuyor bakın filler
Kıpkızıla boyandı karbeyaz karanfiller…

İsmail Süklüm


--------DOST KALEMLERDEN-----

Yirminci yüz yıl dünya gözü önünde cani
Bir katliam yaptı ki görmeyin Hocalı’da
Uygar dünya göz yumdu kan aktı gani gani
Gökte uçan turnalar yerde karaçalı da
Ağladı sızım sızım insanlar seyre daldı
Ermeni’nin yaptığı zulüm yanına kaldı....GÜNERİ YILDIZ