Web Zaman Damgası

Löküz Lambası

Tavan arası dediğimiz aslında atmaya kıyamadığımız eşyaların bir gün kullanılacağı düşünülerek saklandığı yerlerdir. Bazen kuytu bir kiler, bazen elden ayaktan uzak çatı aralarıdır. Geçmişin tozuna bürünen bu eşyalar genç kuşaklar tarafından bulunup, baş köşede sergilenene kadar kırık dökük boynu bükük bekleşir dururlar.
Geçmişimizin anı defteridir aslında onlar, her biri anı kalemiyle yazılmıştır sanki hikayelerini yürek alfabesini bilenler okur ancak. Hep o günleri yaşatan bu nadide eşyalarımızın ortaya çıkartılıp keyifle seyredilmesi, tozları alınırken yaşanmışlıkların anımsanması geçmişin yad edilmesi güzel bir duygu değilmidir.
Hiç unutulmadı o yetmiş sekizlik taş plakları zemberek gücüyle döndürürken, dinleyenleri hayal dünyasına götüren borazanlı gramofonlar
Hiç unutulmadı karanlık gecelerimizi özel günlerimiz de aydınlatan, kendine has hışırtıyla yanarken parlak beyaz ışığıyla karanlık gecelerimizi aydınlatan löküz lambaları. İşte o günlerden kalmadır hatırladıkça buram buram tüten geçmişimiz. Aydınlık denince aklımıza düşer genzimizi yakar o gaz yağı ile ispirto kokusu. 25120,mcicek

Borazan başlı gramofon ya da iğneli çalar
nerede kaldı alameti farika
sahibinin sesi taş plaklar
onlar çalınca bülbüllerin dahi sustuğu
göz lambalı ahşap radyolar
bu ne sevgi ah yada makber çalarken
perde ardında kahrolan sevdalılar
şimdi neredeler nerelere gittiler.
...........
o güzelim aşı boyalı cumbalı evler
evlerde yüreği sevda tüten sevdalılar
mahalle bekçileri bıçkın delikanlılar
ne oldu da birden yok oldular.
hani nerede çadır kumpanyaları
tahta sandalyeli yazlık sinemalar
film afişleriyle tanıtım yapan çığırtkanlar
şimdi neredeler nerelere gittiler.
o günler gölge oyunuydu yaşandı ve bitti
sazlar sustu söyleyenler birer birer gitti
sahne aşınan zaman perde hayaldi
anılar takvim yaprağı peşinde uçup gitti
......
kaldıysa eğer şimdilerde o günlerden
çatı arasında bir kaç yetmiş sekizlik
alameti farika sahibinin sesi alaturka taş plak
yanında boynu bükük iğnesi kör gramofon
babaannenin bir daha açılmayan çeyiz sandığı
onunda annesinden kalma kollu dikiş makinası
dededen kalma takma diş okuma gözlüğü
kemik tarağı kehribar tespihi horozlu aynası
bir köşede cenk çalmış abdest ibriği
üç ayak pompalı gaz ocağı
bir de çinili döküm sobası
en hüzünlüsü o günleri aydınlatmış
ama şimdi bir gömleğe hasret
çatı mahyası'nda karanlığa mahküm
anıları ile sönük löküz lambası. 251206 mcicek