Web Zaman Damgası

N'OLUR YARDIM ET ANNEM

Nefes sayarken saat nefsin onmaz hırsında
Ak düştü saçlarıma; soramadım "sebep ne?"
Ah çekerken düşlerim bed bahtımın örsünde
Buz kesti gülüşlerim; n'olur yardım et Anne.

Kor düştü, yangın yeri, yüreğimiz, Yurdumuz
Küflü küfürle dolu ağzımız, avurdumuz
Bir iken düne kadar, bine çıktı derdimiz
Yağdır dualarını, dinsin bu afet Anne.

Sıyrıldık hasletlerden, bozuldu tende kimya
Hayli kötü bir zaman, pek acâip bir dünya
Her gecenin ardından şafak söker derdin ya
Nerde Nisan yağmuru, beklenen Rahmet Anne?

Her yöntemi denedim; insanlar ayıkmıyor
Gözler öfke kusmaktan, dil kem sözden bıkmıyor
Yedi milyar içinden bir Mevlâna çıkmıyor
Eşref-i Mahluk denen, yürüyen ceset Anne.

Öyle zor ki sökmesi, kök salmış kalplerde kin
Cenderede gibiyim; kim etsin beni teskin?
Kaşlar kötü çatılmış, bakışlar hayli keskin
Bir Allah'ın selâmı, dile eziyet Anne.

Gittiğin günden beri nefes almak yük oldu
Tükendim, bittim, inan! Hayallerim yok oldu
Düz sandığım yollarda çelme takan çok oldu
Düşmeyi biliyorum; kalkmayı öğret Anne.

Her geçen gün soldukça ardındaki izlerin
Çıkışı daha da zor girdiğim dehlizlerin
Nerde okşayan elin, huzur veren dizlerin?
Sensiz bu hayat bana ebedî gurbet Anne.
Buz kesti gülüşlerim; n'olur yardım et Anne.

Mecit Aktürk