Web Zaman Damgası

BOYUN EĞME

Ufkuna giden yolda korkma ey asil millet,
Zalime geçit verme, sakın mazluma değme,
Muhakkak yok olacak zulmedici her illet,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Varlığına göz diken, nifak tohumu eken,
Ahtapot gibi sarıp, halkın belini büken,
Düzenin temelini ihanetlerle söken,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Düşünürler, milleti hangi renge boyasak,
Köleleştirmek için ne ısıtıp dayasak,
Haksızlıklara karşı konuşman ondan yasak,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Ne zaman düze çıksan, milletin bulsa huzur,
Huzuruna terörle çeteler hazır, nazır;
Süpürür her şeyini, siler elinden kazır,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Öylesine haykır ki, şimşek çak gök gürlesin,
Sarsın arşı alayı, sarsın kaplasın sesin,
Seni köle sananlar korkusundan titresin,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Zalim ile mazlumu adalet ile ayır,
Devleti baba bilsin, masum milleti kayır,
Zulmü reva görenler tutuşsun cayır cayır,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.

Hiçbir ayırım yapma, insanlık temel taşın,
Herkesin hukukuna sahip çık akmaz yaşın,
İşte o zaman dimdik durur eğilmez başın,
Zalimlerin zulmüne karşı gel, boyun eğme.